Mazurskie Miody

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mazurskie Miody – polskie przedsiębiorstwo branży spożywczej z siedzibą w Tomaszkowie (gmina Stawiguda, województwo warmińsko-mazurskie).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Założycielem przedsiębiorstwa był Bogdan Piasecki, który w 1964 utworzył pierwszą pasiekę. Stopniowy rozwój spowodował powstanie zakładu konfekcjonującego miód pszczeli przy ulicy Towarowej w Olsztynie. W 2006 siedziba i zakład produkcyjny zostały przeniesione do wybudowanego od podstaw budynku w Tomaszkowie z wkomponowaną w elewacje charakterystyczna sylwetką beczki. Od 2007 w ofercie pojawiły się miody pitne, a później okowita. W 2016 do sprzedaży trafiła nowa seria miodów (Miód Polski). Po dłuższym okresie przygotowań w 2017 roku rozpoczęto sprzedaż pierwszej polskiej whisky single malt[1][2].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Do najważniejszych osiągnięć przedsiębiorstwa należą:

  • wskrzeszenie receptur dawnych polskich okowit: Okowity Miodowej Mazurskiej (45% alk.) oraz Okowity Miodowej Warmińskiej (42% alk.) – ta pierwsza oznaczona jest certyfikatem Jakość Tradycja,
  • okowita miodowa Bairille, nawiązująca do metod wytwarzania szkockich whisky, w beczkach dębowych z terenu Warmii i Mazur, zdobyła I nagrodę na finale regionalnym w Olsztynie w konkursie Nasze Kulinarne Dziedzictwo – Smaki Regionów (2016),
  • stworzenie pierwszej polskiej whisky single maltThe Langlander Single Malt, produkowanej wyłącznie z polskich surowców i dostępnej w limitowanej edycji[2].

Ponadto przedsiębiorstwo otrzymało następujące nagrody:

  • brązowy medal dla Trójniaka Markowego Rycerskiego – The Mazer Cup 2018,
  • Debiut roku dla Kraftowego Bimbru Rozlanego Nocą (2017),
  • I miejsce w The Mazer Cup 2016 – Trójniak Mazurski (2016),
  • I miejsce Produkt i Usługa Warmii i Mazur 2016Bairille Honey Distillate,
  • Miód Pitny Dwójniak Grunwaldzki otrzymał Znak Poznaj Dobrą Żywność (2012),
  • w konkursie na Najlepszy Produkt i Usługę Warmii i Mazur Trójniak Mazurski otrzymał statuetkę w kategorii Produkt żywnościowy (2012)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mazurskie Miody, Historia
  2. a b Aromatyczne miodowe specjały, w: Smak i Tradycja, nr 22/2017, s. 22, ISSN 2084-1671
  3. Mazurskie Miody, Nagrody