Megavirus chilensis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Megavirus chilensis
Ilustracja
Systematyka
Rodzina

Megaviridae

Nazwa systematyczna
Megavirus chilensis
Cechy wiralne

Megavirus chilensis (MGVC) – do czasu odkrycia w 2013 r. Pandoravirus salinus i Pandoravirus dulcis, największy znany nauce wirus. Został wyizolowany z próbek wody morskiej, pobranych w kwietniu 2010 u wybrzeży Chile, w pobliżu Las Cruces, przez Jean-Michel Claverie i Chantal Abergel z Uniwersytetu Aix-Marseille[1].

Przy średnicy zbliżonego kształtem do sześciokąta kapsydu wynoszącej 440 nm, otoczonego wielowarstwową powłoką grubości 75 do 100 nm, MGVC jest od 10 do 20 razy większy niż przeciętny wirus i można go dostrzec w mikroskopie optycznym[1].

Genom Megavirus chilensis składa się z liniowego dwuniciowego DNA o długości 1.259.197 par zasad. Zawiera około 1.120 genów kodujących białka.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Megavirus chilensis - Największy wirus świata. odkrywcy.pl, 2011-10-12.