Mišo Krstičević

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mišo Krstičević
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1958
Metković

Wzrost

185 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
1972–1975 Jadran Ploče
1975–1978 NK Neretva Metković
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1978–1983 Hajduk Split 115 (21)
1983–1984 HNK Rijeka 12 (0)
1984–1985 Velež Mostar 53 (8)
1985–1987 Rot-Weiß Oberhausen 38 (8)
W sumie: 218 (37)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1979–1980  Jugosławia 7 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
Jadran Ploče
2004–2005 Hajduk Split (asystent)
2007 HNK Trogir
2007–2011 Jadran Ploče
2011 KF Tirana
2011–2012 Hajduk Split U-19
2012–2013 Hajduk Split
2013 Chorwacja (asystent)
2015 Zrinjski Mostar
2015–2019 Mes Rafsandżan
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Mišo Krstičević (ur. 19 lutego 1958 w Metkoviciu) – chorwacki piłkarz występujący na pozycji obrońcy. Reprezentant Jugosławii. Trener piłkarski.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Krstičević jako junior grał w zespołach Jadran Ploče oraz NK Neretva Metković. W 1978 roku został graczem Hajduka Split. W sezonie 1978/1979 wywalczył z nim mistrzostwo Jugosławii, a w sezonach 1980/1981 oraz 1982/1983 wicemistrzostwo Jugosławii. W 1983 roku odszedł do HNK Rijeka, jednak w trakcie sezonu 1983/1984 przeniósł się do Veležu Mostar. Tam występował do sezonu 1985/1986.

Pod koniec 1985 roku Krstičević przeszedł do niemieckiego drugoligowca, Rot-Weiß Oberhausen. W 2. Bundeslidze zadebiutował 4 grudnia 1985 w zremisowanym 1:1 meczu z MSV Duisburg. 7 grudnia 1985 w zremisowanym 1:1 pojedynku z Viktorią Aschaffenburg zdobył pierwszą bramkę w 2. Bundeslidze. Graczem Oberhausen był do końca sezonu 1986/1987. Potem zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Jugosławii Krstičević zadebiutował 1 kwietnia 1979 w wygranym 3:0 meczu eliminacji Mistrzostw Europy 1980 z Cyprem. 30 marca 1980 w wygranym 2:0 pojedynku Pucharu Bałkanów z Rumunią strzelił swojego jedynego gola w kadrze. W tym samym roku został powołany do reprezentacji na Letnie Igrzyska Olimpijskie, zakończone przez Jugosławię na 4. miejscu. W latach 1979–1980 w drużynie narodowej rozegrał 7 spotkań.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]