Michał Feldblum
Michał Feldblum (ur. 1 września 1875 w Warszawie - zm. 27 marca 1926 w Kobierzynie) – polski matematyk, wykładowca Towarzystwa Kursów Naukowych i Wolnej Wszechnicy Polskiej.
Życie[edytuj | edytuj kod]
Był wyznania mojżeszowego, sam przyznawał się do polskiej narodowości. Jego ojcem był Hermann Feldblum, a matką Paulina z domu Dickstein[1][2].
Naukę pobierał w Warszawie, gdzie po ukończeniu szkoły powszechnej uczęszczał do II Gimnazjum Męskiego w Warszawie które ukończył w 1884 r.[1]. Studiował matematykę na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie uczestniczył w wykładach i seminariach prowadzonych m.in. przez Wasilija Anisimowa, którego uważał za swego mistrza[1]. W 1897 r. złożył i obronił rozprawę kandydacką z zakresu równań różniczkowych[3]. W październiku 1898 rozpoczął studia na uniwersytecie w Getyndze, gdzie uczęszczał na zajęcia prowadzone przez Baumanna, Hilberta, Kleina, Meyera, Schura i Voigta[1]. W 1899 uzyskał doktorat za rozprawę Über elementar-geometrische Konstruktionen której promotorem był David Hilbert[4][2][5].
Po powrocie do kraju w latach 1901-1910 pracował w filii Banku Handlowego w Łodzi[5]. Próbował także sił jako wykładowca matematyki początkowo na Prywatnych Kursach Handlowych Męskich Augusta Zielińskiego, potem w latach 1909-1910 był wykładowcą na Wydziale Technicznym Towarzystwa Kursów Naukowych w Warszawie[6]. Po powstaniu Wolnej Wszechnicy Polskiej wykładał w niej matematykę w latach 1916-1919, a następnie w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie (1922-1923)[2]. Działał także w ruchu spółdzielczym, członek pierwszego zarządu Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej (1921)[7]. Pisał także artykuły do „Wiadomości Matematycznych”. Niedoceniany przez współczesnych nie mogąc uzyskać stałej posady w żadnej z wyższych uczelni załamał się nerwowo. Ostatecznie popełnił wraz z żoną samobójstwo przez otrucie w podkrakowskim szpitalu dla psychicznie chorych w Kobierzynie[1].
Publikacje Michała Feldbluma[edytuj | edytuj kod]
- Geometria wykreślna, Warszawa 1902
- Algebra elementarna, Warszawa 1906 (wyd. 1), 1916 (wyd. 3)
- Rozwój arytmetyki i algebry do końca XVI w. w: Zarys rozwoju matematyki w tomie: Poradnik dla samouków, Część VI. Dzieje myśli (1911) t.1 z.2 s.127-179
- Arytmetyka handlowa, Warszawa 1913 (wyd, 1) 1923 (wyd. 2)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Danuta Ciesielska, Lech Maligranda, Joanna Zwierzyńska, Doktoraty Polaków w Getyndze. Matematyka, "Annalecta" R. XXVIII: 2019, z. 2, s. 87-89
- ↑ a b c Roman Duda, Matematycy XIX i XX wieku związani z Polską, Wrocław 2021, s. 36-37
- ↑ Danuta Ciesielska, David Hilbert i Polacy, w: Uniwersytet w Getyndze, mekka matematyków. Cz. 2 - Forum Akademickie [dostęp 6.07.2023]
- ↑ Michał Feldblum - The Mathematics Genealogy Project [dostęp 6.07.2023]
- ↑ a b Danuta Ciesielska, Lech Maligranda, Joanna Zwierzyńska, W świątyni nauki, mekce matematyków. Studia i badania naukowe polskich matematyków, fizyków i astronomów na Uniwersytecie w Getyndze 1883-1933, Warszawa 2021, s. 220-224
- ↑ Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej TKN: sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych, 1906-1916, opracowali Ryszard Błędowski, Stanisław Orłowski, Henryk Mościcki, Warszawa 1917.
- ↑ Stanisław Tołwiński: Wspomnienia 1895-1939. Warszawa 1970, s. 249.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Danuta Ciesielska, Lech Maligranda, Joanna Zwierzyńska, Doktoraty Polaków w Getyndze. Matematyka, "Annalecta" R. XXVIII: 2019, z. 2, s. 87-89
- Danuta Ciesielska, Lech Maligranda, Joanna Zwierzyńska, W świątyni nauki, mekce matematyków. Studia i badania naukowe polskich matematyków, fizyków i astronomów na Uniwersytecie w Getyndze 1883-1933, Warszawa 2021, s. 220-224
- Roman Duda, Matematycy XIX i XX wieku związani z Polską, Wrocław 2021, s. 36-37