Michael Wolf

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michael Wolf
Ilustracja
Wystawa Fotomuseum, Haga
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1954
Monachium, Niemcy

Data i miejsce śmierci

24 kwietnia 2019
Cheung Chau, Hongkong

Zawód, zajęcie

fotograf

Narodowość

niemiecka

Strona internetowa

Michael Wolf (ul. 30 lipca 1954 w Monachium, Niemcy, zm. 24 kwietnia 2019 w Cheung Chau, Hongkong) – niemiecki fotograf. W swojej twórczości skupiał się na życiu wielkich miast. Fotografując wieżowce, Wolf kadrował je w ten sposób, by wyeliminować z fotografii perspektywę czy punkt odniesienia[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Michael Wolf urodził się w Monachium. Następnie dorastał w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Ukończył studia na Uniwersytecie Kalifornijskim. Do Europy wrócił, aby podjąć studia fotograficzne w Niemczech. W 1976 roku obronił dyplom z komunikacji wizualnej w Folkwang University of the Arts w Essen. Uczył się u znanego niemieckiego fotografa – Otto Steinerta. Duży wpływ na twórczość Wolfa mieli także fotografowie: Amerykanin John Gossage oraz Niemiec Michael Schmidt[2][3][4][5]. W 1994 przeprowadził się do Hongkongu[1].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pracował dla wielu czasopism takich jak: Time, Der Spiegel czy Stern[1]. Dla magazynu Stern pracował w Azji ponad dekadę. Przygotowywany materiał dla Stern – „Chiny: fabryka świata” – stał się inspiracją pierwszego dużego projektu artystycznego[3].

Od 2001 roku Wolf skupił się na własnych projektach, często wydawanych w formie książkowej[2].

W 2004 roku, dzięki cyklowi wielkoformatowych zdjęć bloków mieszkalnych Architecture of Density, Wolf zdobył międzynarodowe uznanie. W 2005 i 2010 zdobył pierwsze miejsce w World Press Photo Awards. Natomiast 2011 rok, przyniósł mu w tym konkursie wyróżnienie[4].

The Real Toy Story[edytuj | edytuj kod]

Tworząc The Real Toy Story, Wolf skupował chińskie zabawki w sklepach z używanymi rzeczami oraz na pchlich targach Stanów Zjednoczonych. Zebrał ich ponad 20 tys. Następnie stworzył za pomocą nich instalację, obrazującą zarówno skalę masowej produkcji jak i zapotrzebowanie świata zachodniego na jednorazowe produkty[3][6][7].

Architecture of density[edytuj | edytuj kod]

Najbardziej znanym cyklem fotograficznym Wolfa, przedstawiającym fragmenty drapaczy chmur Hongkongu, jest Architecture of density. Wolf poświęcił go tysiącom ludzi skompresowanych na małej przestrzeni. Aby uwolnić zdjęcia z kontekstu, kadrował tak, by nie uchwycić nieba, horyzontu oraz ulicy. Uzyskiwał w ten sposób spłaszczoną betonową abstrakcję geometryczną[1][3][8].

Bastard chairs[edytuj | edytuj kod]

Cykl Bastard chairs przedstawił kolejny aspekt wielkomiejskiego życia w Azji – oszczędność. Wolf w sposób symboliczny wykorzystywał krzesła (przerabiane, łatane, wielokrotnie naprawiane). Dodatkowym aspektem, jaki fascynował fotografa, było piękno przedmiotów starych – posiadających własną patynę. Na zdjęciach nie uwiecznił ludzi, jednakże obecność człowieka jest zawsze namacalna[3][9].

Real fake art[edytuj | edytuj kod]

Real fake art poświęcił rozwijającemu się dynamicznie w Chinach rynkowi kopiowania dzieł sztuki. Podróbek eksportowanych przede wszystkim na Zachód. Zdjęcia przedstawiają kopistów ze swoimi pracami – podróbkami często trudnymi do odróżnienia od oryginału. Wolf w ten sposób zastanawiał się nad wartością sztuki w dobie masowej produkcji[3][10].

Paris Street View[edytuj | edytuj kod]

Paris Street View Wollf stworzył korzystając ze zdjęć Google View Google. Fotograf wyszukiwał interesujące go ujęcia na ulicach Paryża, a następnie ustawiał aparat na statywie przed monitorem i robił zdjęcia. Autor poruszał w ten sposób kwestie prywatności w mieście. Za cykl ten Wolf otrzymał wyróżnienie w World Press Photo. Wyróżnienie to, wzbudzało kontrowersje – czy cykl ten można nazwać fotoreportażem, skoro fotograf nie zrobił zdjęć samodzielnie bezpośrednio na ulicy[3][11][12].

Cykle fotograficzne[edytuj | edytuj kod]

  • 1997-98 – Portraits made in China;
  • 1998 – 2003 – Bastard chairs;
  • 2003-09 – Hongkong – Architecture of density;
  • 2003-05 – The Real Toy Story;
  • 2005-07 – Copy Art / Real fake art;
  • 2006 – 100x100;
  • 2007-08 – Transparent City;
  • 2009-10 – Paris Street View, Manhattan Street View;
  • 2010 – Tokyo Compression[3][7][13][14][15].

Wystawy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • 2003 – Portraits of Chinese People, John Batten Gallery, Hong Kong;
  • 2004 – The Real Toy Story, John Batten Gallery, Hong Kong;
  • 2005 – Architecture of Density, Robert Koch Gallery, San Francisco;
  • 2005 – Honkong: front door / back door, Colette, Paryż;
  • 2006 – Sitting in China, KAP Forum, Kolonia;
  • 2006 – Architecture of Density, 1918 ArtSPACE, Shanghai;
  • 2006 – Michael Wolf, Hasted Kraeutler, Nowy Jork;
  • 2006 – Michael Wolf, Robert Koch Gallery, San Francisco;
  • 2006 – Architektur der Dichte, laif, Kolonia;
  • 2006 – Architecture of Density, 798 Photo Gallery, Beijing;
  • 2006 – 100 x 100, Goethe-Gallery, Hong Kong;
  • 2006 – The Real Toy Story, Museum der Arbeit, Hamburg;
  • 2007 – Chinese Copy Art, Goethe-Gallery, Hong Kong;
  • 2007 – China Projects, M97 Gallery, Shanghai;
  • 2007 – Copy Art and 100 x 100, Robert Koch Gallery, San Francisco;
  • 2008 – Cultural Heritage, Goethe-Gallery, Hong Kong;
  • 2008 – Architecture of Density & Real Fake Pictures, Galerie Wouter van Leeuwen, Amsterdam;
  • 2009 – The Transparent City, MoCP, Chicago;
  • 2009 – The Transparent City, Robert Koch Gallery, San Francisco;
  • 2009 – The Transparent City, Stephen Daiter Gallery, Chicago;
  • 2009 – The Transparent City, Gallery Fifty One, Antwerpia;
  • 2009 – The Transparent City, Galerie Wouter van Leeuwen, Amsterdam;
  • 2009 – Architecture of Density & Transparent City, Elipsis Gallery, Stanbuł;
  • 2010 – Hong Kong Inside Outside, 25books, Berlin;
  • 2010 – The Transparent City, Aperture Gallery, Nowy Jork;
  • 2010 – Paris Street View, Goethe-Gallery, Hong Kong;
  • 2010 – Life in cities, M97 Gallery, Shanghai;
  • 2010 – Street View & Tokyo Compression, Galerie Wouter van Leeuwen, Amsterdam;
  • 2010 – Tokyo Compression, 25books, Berlin;
  • 2010 – Street view / Tokyo Compression, Gallery Fifty One, Antwerpia;
  • 2011 – Tokyo Compression, Forum für Fotografie, Kolonia;
  • 2011 – I'm Watching You, Elipsis Gallery, Stanbuł;
  • 2011 – Metropolis, Robert Koch Gallery, San Francisco;
  • 2011 – Life in Cities, GunGallery, Sztokcholm;
  • 2011 – Real Fake Art / Tokyo Compression Revisited, 25books, Berlin;
  • 2012 – Michael Wolf, Flowers, Londyn;
  • 2012 – Life in Cities, Christophe Guye Galerie, Zurych;
  • 2012 – Total City, IVAM Institut d'Art Modern, Walencja;
  • 2012 – Street View Portraits, Galerie Wouter van Leeuwen, Amsterdam;
  • 2012 – BOTTROP-EBEL 76, 25books, Berlin;
  • 2013 – Architecture of Density / The Scout Shots & Small God, Big City, Galerie Wouter van Leeuwen, Amsterdam;
  • 2013 – Small God Big City, 25books, Berlin;
  • 2013 – INDUSTRIAL ARCHITECTURE, M97 Gallery, Shanghai;
  • 2014 – The Real Toy Story, chi K11 art space, Shanghai;
  • 2014 – HONG KONG TRILOGY FEAT. OLLIE, 25books, Berlin;
  • 2014 – ARCHITECTURE OF DENSITY, Flowers Central, Londyn;
  • 2014 – SMALL GOD, BIG CITY, M97 Gallery, Shanghai;
  • 2014 – My Favourite Thing, Galerie Wouter van Leeuwen, Amsterdam;
  • 2014 – Paris Abstract, Robert Koch Gallery, San Francisco;
  • 2015 – Blind Walls & Night Trees, Galerie Wouter van Leeuwen, Amsterdam;
  • 2015 – Paris Rooftops, M97 Gallery, Shanghai;
  • 2015 – Tokyo Compression, Belfast Exposed Photography, Belfast;
  • 2016 – Informal Arrangements, Flowers, Londyn;
  • 2016 – Informal Solutions, Galerie Wouter van Leeuwen, Amsterdam;
  • 2016 – Hong Kong – Informal solutions, Centre Photographique de Rouen, Rouen;
  • 2016 – Hong Kong – Informal solutions, M97 Gallery, Shanghai;
  • 2017 – Tokyo Compression, Blue Lotus Gallery, Hong Kong;
  • 2017 – Tokyo Compression Final Cut / Hong Kong Coat Hangers, Galerie Wouter van Leeuwen, Amsterdam;
  • 2017 – A Private Public, Centre for Chinese Contemporary Art, Manchester;
  • 2017 – Tokyo Compression Final Cut, Flowers, Londyn;
  • 2017 – WORKS, 25books, Berlin;
  • 2018 – Life in Cities, Christophe Guye Galerie, Zurych;
  • 2018 – Works, Galerie Wouter van Leeuwen, Amsterdam;
  • 2018 – Life in Cities, Fotomuseum Den Haag, Haga;
  • 2018 – Bottrop-Ebel, Flowers, Londyn;
  • 2018 – Life in Cities, Palazzo Stelline, Mediolan;
  • 2018 – Insidious, La Galerie Particulière, Paryż;
  • 2018 – Michael Wolf, BAU-XI GALLERY, Toronto;
  • 2018 – Architecture of Density & Tokyo Compression, AntwerpPhoto, Antwerpia;
  • 2019 – Michael Wolf – Cheung Chau Sunrises, Bildband Berlin, Berlin;
  • 2019 – LIFE IN CITIES, Haus der Photographie, Hamburg;
  • 2019 – Cheung Chau Sunrises, Galerie Wouter van Leeuwen, Amsterdam;
  • 2019 – Bottrop Ebel 76, Josef Albers Museum Quadrat Bottrop, Bottrop;
  • 2019 – Life in Cities, Urania Berlin, Berlin;
  • 2019 – Gallery Feature, BAU-XI GALLERY, Toronto;
  • 2019 – METROPOLIS, Bruce Silverstein, Nowy Jork;
  • 2020 – Life in cities, Robert Koch Gallery, San Francisco;
  • 2021 – Bottrop Ebel, Forum für Fotografie, Kolonia[16].

Kolekcje[edytuj | edytuj kod]

Fotografie Wolfa znajdują się w wielu stałych kolekcjach, między innymi w:

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 2005 i 2010 – pierwsze miejsce w World Press Photo Awards;
  • 2010 – zakwalifikował się na tzw. krótką listę Prix Pictet Photography Prize;
  • 2011 – wyróżnienie w World Press Photo Awards[2][12].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Jackie Higgins, Przewodnik po fotografii współczesnej : dlaczego zdjęcie nie musi być ostre?, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2015, s. 170, ISBN 978-83-213-4873-5, OCLC 924979577 [dostęp 2021-08-30].
  2. a b c MICHAEL WOLF PHOTOGRAPHY [online], photomichaelwolf.com [dostęp 2022-02-04].
  3. a b c d e f g h MICHAEL WOLF PHOTOGRAPHY – life in the city [online], photomichaelwolf.com [dostęp 2022-02-04].
  4. a b c M97 Gallery | Artists | Michael Wolf [online], m97gallery [dostęp 2022-02-16] (ang.).
  5. Michael Wolf | Photography and Biography [online] [dostęp 2022-02-16] (ang.).
  6. MICHAEL WOLF PHOTOGRAPHY - The real toy story [online], photomichaelwolf.com [dostęp 2022-02-05].
  7. a b Stefanie Rüggeberg, Made in China [online], www.abendblatt.de, 5 września 2006 [dostęp 2022-02-18] (niem.).
  8. MICHAEL WOLF PHOTOGRAPHY - Architecture of densitiy [online], photomichaelwolf.com [dostęp 2022-02-05].
  9. MICHAEL WOLF PHOTOGRAPHY - Bastard chairs [online], photomichaelwolf.com [dostęp 2022-02-05].
  10. MICHAEL WOLF PHOTOGRAPHY - Real fake art [online], photomichaelwolf.com [dostęp 2022-02-05].
  11. MICHAEL WOLF PHOTOGRAPHY - Paris street view [online], photomichaelwolf.com [dostęp 2022-02-05].
  12. a b Of Google Street View and Street Photographers Who Never Leave Home | THEME [online], the.me, 25 lipca 2012 [dostęp 2022-02-05] (ang.).
  13. Wayback Machine [online], web.archive.org [dostęp 2022-02-18] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-28].
  14. Michael Wolf [online], www.artnet.com [dostęp 2022-02-18].
  15. Conscientious Extended | A Conversation with Michael Wolf [online], jmcolberg.com [dostęp 2022-02-18].
  16. Michael Wolf - artist, news & exhibitions - photography-now.com [online], photography-now.com [dostęp 2022-02-07].
  17. MICHAEL WOLF PHOTOGRAPHY - Books [online], photomichaelwolf.com [dostęp 2022-02-05].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Strona autora: https://photomichaelwolf.com/

Film Foam Fotografiemuseum Amsterdam: https://www.youtube.com/watch?v=a-8pd-wXyT8