Michel Pinton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michel Pinton
Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1937
Felletin

Zawód, zajęcie

polityk, publicysta

Alma Mater

École polytechnique, École nationale de la statistique et de l’administration économique

Stanowisko

poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji (1993–1994)

Partia

Unia na rzecz Demokracji Francuskiej, Biegun Republikański

Michel Pinton (ur. 23 grudnia 1937 w Felletin) – francuski polityk i publicysta, spin doktor, od 1993 do 1994 poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent École polytechnique i École nationale de la statistique et de l’administration économique. Przez pewien czas przebywał w Stanach Zjednoczonych pracując dla Roberta F. Kennedy’ego, od 1966 do 1968 był research fellow w zakresie matematyki na Uniwersytecie Princeton[1]. Pod koniec lat 60. został bliskim współpracownikiem Valéry’ego Giscarda d’Estaing, specjalizując się w zakresie sondaży i kampanii wyborczych[2]. Prowadził przedsiębiorstwo doradzające politykom w zakresie komunikacji, pracował również w mediach[3]. Opublikował kilka książek poświęconych tematom politycznym.

Należał do grona założycieli Unii na rzecz Demokracji Francuskiej, w latach 1981–1983 pełnił funkcję sekretarza generalnego partii (zrezygnował z funkcji w wyniku wewnątrzpartyjnych sporów[4]). W 1989 kandydował do Parlamentu Europejskiego, mandat uzyskał 1993 w miejsce Charlesa Baura. Pozostał deputowanym niezrzeszonym[5]. W latach 1995–2008 pełnił funkcję mera Felletin. W 1998 zainicjował petycję przeciwko Pacte civil de solidarité, podpisaną następnie przez ponad 14 tysięcy francuskich merów[2]. Na początku XXI wieku związał się z Biegunem Republikańskiem, partii założonej przez Jean-Pierre’a Chevènementa[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michel Pinton. lesbiographies.com. [dostęp 2022-11-22]. (fr.).
  2. a b Profil Michel Pinton, le croisé anti-mariage gay. lexpress.fr, 27 sierpnia 1998. [dostęp 2022-11-22]. (fr.).
  3. Michel Pinton. agipi.com. [dostęp 2022-11-22]. (fr.).
  4. L'U.D.F. sacrifie au rite du débat sur son fonctionnement. lemonde.fr, 10 września 1983. [dostęp 2022-11-22]. (fr.).
  5. Michel Pinton. europarl.europa.eu. [dostęp 2022-11-21].
  6. Chevènement, "le rassembleur". actu.fr, 15 marca 2002. [dostęp 2022-11-22]. (fr.).