Mieczysław Machnicki
Mieczysław Machnicki (ur. 11 lipca 1943 w Martyszkowicach koło Krzemieńca, zm. 20 grudnia 2021[1]) – polski poeta i prozaik.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia na Wydziale Filozofii i Studium Dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował jako poeta w 1963 roku na łamach „Tygodnika Kulturalnego”. Był długoletnim redaktorem czasopisma „Zwierciadło” i miesięcznika „Twój Styl”. Kierował działem poezji w miesięczniku literackim „Nowy Wyraz” i tygodniku pracy twórczej „Radar”. W 2012 roku został nominowany do Nagrody Poetyckiej Orfeusz za tom Całość[2]. W 2017 roku otrzymał Nagrodę Warszawskiej Premiery Literackiej za książkę kwietnia żeby rzecz zwaną rzeką uznać za skończoną, oraz Nagrodę im. Juliusza Słowackiego za całokształt twórczości.
Pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie[3].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Poezje[edytuj | edytuj kod]
- Skóry, Ossolineum, Wrocław 1969
- Czarny spadochron, Ossolineum, Wrocław 1971
- Przepalone południe, Ossolineum, Wrocław 1975
- Podziemny zachód słońca, Ossolineum, Wrocław 1980
- Wiersz po latach, ORFEU, Warszawa 1993
- Katedra, Nowy Świat, Warszawa 2000
- Już znikąd nicości, Nowy Świat, Warszawa 2001
- Paryż i inne wiersze, Nowy Świat, Warszawa 2003
- Magiczny łańcuch, Adam Marszałek, Toruń 2004
- Plac zabaw, Nowy Świat, Warszawa 2006
- Rzeka Kilimandżaro, Nowy Świat, Warszawa 2008
- Całość, Nowy Świat, Warszawa 2011
- Lawa się nasładza skorupa ciemnieje, Biblioteka „Toposu”, Sopot 2013
- jest tylko gradobicie i deszcz perseidów, Biblioteka „Toposu”, Sopot 2014
- żeby rzecz zwaną rzeką uznać za skończoną, Biblioteka „Toposu”, Sopot 2017
- usta moje słyszą i mój widzi język, Biblioteka „Toposu”, Sopot 2019
Proza[edytuj | edytuj kod]
- Czysta moralność, Czytelnik, Warszawa 1982
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Odszedł Mieczysław Machnicki [online], instytutksiazki.pl, 27 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-27] (pol.).
- ↑ Orfeusz – Nagroda Poetycka im. K.I. Gałczyńskiego – nominowani. www.orfeusz-nagroda.pl. [dostęp 2015-07-04].
- ↑ Zmarł Mieczysław Machnicki, Wydawca, 27 grudnia 2021
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wyd. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Janusz Drzewucki: Mieczysława Machnickiego piąta strona świata, [w:] Środek ciężkości. Szkice o polskiej poezji współczesnej. Instytut Mikołowski, Mikołów 2016. ISBN 978-83-65250-20-9.