Mike Sedillo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mike Sedillo
Pseudonim

Nikki

Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1959
Los Angeles, Kalifornia

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone, Meksyk

Kategoria wagowa

półciężka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

62

Zwycięstwa

33 (KO 18)

Porażki

26

Remisy

3

Michael John Sedillo (ur. 22 grudnia 1959 w Los Angeles) − amerykański bokser pochodzenia meksykańskiego, były zawodowy mistrz świata Stanów Zjednoczonych w kategorii półciężkiej oraz zawodowy mistrz Meksyku w kategorii ciężkiej.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodowiec zadebiutował 21 marca 1983 roku, pokonując przez nokaut w trzeciej rundzie Mike'a DeLucę[1]. W 1983 roku walczył jeszcze siedmiokrotnie, odnosząc same zwycięstwa[2][3][4][5][6][7][8].

Pierwszą walkę w 1984 roku stoczył 30 stycznia, mając za rywala Jamesa Salerno. Sedillo zwyciężył na punkty w dziesięciorundowym pojedynku, odnosząc dziewiąte zwycięstwo w karierze zawodowej[9]. Następną walkę stoczył 23 kwietnia tego samego roku, mając za rywala G.C. Smitha, którego pokonał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie[10]. W swoim kolejnym zawodowym pojedynku, który odbył się 9 stycznia 1985 roku, Sedillo doznał pierwszej porażki w karierze, przegrywając jednogłośnie na punkty (113-115, 112-115, 112-117) z Groverem Robinsonem[11].

18 maja 1989 roku został mistrzem Stanów Zjednoczonych w kategorii półciężkiej. W walce o tytuł pokonał Uriaha Granta, wygrywając z nim jednogłośnie na punkty[12]. 22 grudnia 1989 zmierzył się o mistrzostwo świata WBO w kategorii półciężkiej z niepokonanym rodakiem Michaelem Moorerem, który do czasu pojedynku z Sedillo miał na koncie 17. zwycięstw, wszystkie odnosząc przed czasem. Sedillo przegrał przez techniczny nokaut w szóstej rundzie, po tym jak pojedynek został przerwany przez sędziego[13]. 27 lutego 1993 roku ponownie walczył o mistrzostwo świata WBO w kategorii półciężkiej, przegrywając jednogłośnie na punkty z Leeonzerem Barberem[14]. Po porażce w walce o mistrzostwo świata WBO, Sedillo kontynuował karierę do 2002 roku, odnosząc głównie porażki. Ostatni pojedynek stoczył 27 czerwca 2002 roku, przegrywając przez nokaut w drugiej rundzie z Duncanem Dokiwarim[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Monday 21 March 1983 Forum, Inglewood, California, USA. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  2. Tuesday 5 April 1983 El Cajon, California, USA. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  3. Saturday 23 April 1983 Forum, Inglewood, California, USA. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  4. Friday 6 May 1983 Chino, California, USA. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  5. Monday 25 July 1983 Forum, Inglewood, California, USA. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  6. Monday 29 August 1983 Forum, Inglewood, California, USA. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  7. Friday 30 September 1983 Forum, Inglewood, California, USA. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  8. Monday 14 November 1983 Forum, Inglewood, California, USA. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  9. Monday 30 January 1984 Forum, Inglewood, California, USA. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  10. Monday 23 April 1984 Forum, Inglewood, California, USA. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  11. Wednesday 9 January 1985 Forum, Inglewood, California, USA. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  12. Thursday 18 May 1989 Oakland, California, USA. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  13. Michael Moorer vs. Mike Sedillo. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  14. Leeonzer Barber vs. Mike Sedillo. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  15. Thursday 27 June 2002 Marriott Hotel, Irvine, California, USA. boxrec.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]