Mikołaj Giedziński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikołaj Giedziński
Herb
Prawdzic

Mikołaj Gidziński (Giedziński) herbu Prawdzicłowczy nadworny koronny w 1699 roku, cześnik lwowski w latach 1697-1699, cześnik sanocki w latach 1696-1697, konsyliarz ziemi sanockiej w konfederacji sandomierskiej 1704 roku[1].

Był elektorem Augusta II Mocnego z ziemi lwowskiej i przemyskiej w 1697 roku[2], jako deputat z ziemi lwowskiej podpisał jego pacta conventa[3]. Poseł na sejm 1703 roku z ziemi przemyskiej[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mylnie zapisany jako Jan, Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s]
  2. Suffragia województw i ziem koronnych i W. X. Litewskiego zgodnie na [...] Augusta II obranego króla polskiego [...] dnia 27 VI i przy poparciu wolnej elekcjej jego [...], s. 33.
  3. Actum in Curia Regia Varsaviensi, 1697 feriâ secundâ post festum Sanctae Margarethae Virginis [...] proximâ anno [...] 1697, s. 22.
  4. Jarosław Poraziński, Sejm lubelski w 1703 roku i jego miejsce w konfliktach wewnętrznych na początku XVIII wieku, Warszawa-Poznań-Toruń 1988, s. 126.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy". Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 331.