Mikronowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artystyczne wyobrażenie mikronowej

Mikronowagwiezdna eksplozja o energii około jednej milionowej energii nowej klasycznej. Zjawisko to jest spowodowane akrecją materii z otoczenia gwiazdy, np. z gwiazdy towarzyszącej.

20 kwietnia 2022 r. zespół z Europejskiego Obserwatorium Południowego ogłosił, że wykorzystując dane z teleskopu kosmicznego TESS i Very Large Telescope, zidentyfikował trzy mikronowe białe karły[1].

Słońce[edytuj | edytuj kod]

Gdy Neil Armstrong robił stereoskopowe zdjęcia powierzchni Księżyca podczas misji Apollo 11, zobaczył mieniące się plamy, które wyglądały jak - i okazały się być - szkłem[2]. Astrofizyk Thomas Gold przeanalizował te zdjęcia i zasugerował, że szkło może być wynikiem "bardzo małej, podobnej do nowa erupcji" ze Słońca[3]. Bradley Schaefer, profesor astronomii i astrofizyki, zgodził się później, że jest to przekonujący argument za zjawiskiem, które obecnie nazywamy mikronową słoneczną, a które miało miejsce mniej niż 30 000 lat temu[4]. Plamy te zostały również zaobserwowane na dalekiej stronie Księżyca podczas misji Chang’e 4 Chińskiej Narodowej Administracji Kosmicznej w 2019 r. i początkowo sądzono, że jest to żel[5]. Zespół zasugerował, że szkło nie mogło powstać w wyniku uderzenia, które utworzyło krater, w którym je znaleziono. Odpowiedzialny za to obiekt nie byłby wystarczająco duży, aby wytworzyć wymagane temperatury[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Astronomowie odkryli nowy rodzaj gwiezdnych eksplozji: mikronowe, [w:] ESO [online], 20 kwietnia 2022.
  2. Astronomy: Glazing the Moon, [w:] TIME, 3 października 1969 (ang.).
  3. Thomas Gold, Apollo 11 Observations of a Remarkable Glazing Phenomenon on the Lunar Surface, [w:] Science, 26 września 1969, DOI10.1126/science.165.3900.1345 (ang.).
  4. Bradley E. Schaefer, Flashes from Normal Stars, [w:] The Astrophysical Journal, 15 lutego 1989 (ang.).
  5. Glistening 'Gel-Like' Substance on Far Side of The Moon Finally Identified, [w:] ScienceAlert [online], 8 lipca 2020 (ang.).
  6. Impact melt breccia and surrounding regolith measured by Chang'e-4 rover, [w:] Elsevier, 15 sierpnia 2020, DOI10.1016/j.epsl.2020.116378 (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]