Minisumo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Minisumo – rodzaj zawodów między autonomicznymi robotami. Są one umieszczane na arenie zwanej dohyo (czytaj dohjo), ich celem jest zlokalizowanie, zaatakowanie i zepchnięcie z maty przeciwnika.

Zawody w minisumo w Polsce rozgrywane są na Politechnice Wrocławskiej, Politechnice Gdańskiej, Politechnice Łódzkiej, Politechnice Warszawskiej, na Politechnice Bydgoskiej[1] oraz, coraz częściej, także w innych miejscowościach, przy okazji targów i imprez okolicznościowych.

Kryteria robota[edytuj | edytuj kod]

Robot minisumo musi spełniać poniższe kryteria:

  • musi być autonomiczny,
  • robot nie może być przytwierdzony do podłoża,
  • robot nie może emitować dużej ilości ciepła,
  • po sygnale do walki musi odczekać co najmniej 5 sekund w bezruchu, lub posiadać odpowiedni moduł startowy pozwalający na zdalne uruchomienie robota, w zależności od zawodów,
  • robot nie może zawierać urządzeń zakłócających układu sterowania przeciwnika, błyskających świateł ani urządzeń blokujących ruch,
  • niedozwolone jest montowanie części, które mogą uszkodzić powierzchnię, po której się porusza, ani urządzeń emitujących gazy, ciecze, materiały sypkie,
  • robot minisumo musi się zmieścić w pudełku o rozmiarach 10 × 10 cm, wysokość nie jest ograniczona,
  • waga nie może przekraczać 0,5 kg[2].

Specyfikacja ringu[edytuj | edytuj kod]

Powierzchnia dohyo ma kształt koła obrysowanego białym pierścieniem o szerokości 25 mm, jego średnica zewnętrzna to 770 mm. Powierzchnia ringu jest koloru czarnego, wykonana z twardego materiału o niskim współczynniku tarcia. Na powierzchni ringu znajdują się dwie równoległe linie startowe koloru brązowego o długości 100 mm i szerokości 10 mm. Linie startowe umieszczone są w odległości 50 mm od środka ringu (100 mm od siebie).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ja mam Robot!, "Komputer Świat Ekspert" 2007, nr 5.