Mistrzostwa Włoch w rugby union kobiet (2019/2020) – dwudziesta dziewiąta edycja zarządzanej przez Federazione Italiana Rugbynajwyższej klasy rozgrywkowej w kobiecym rugby union we Włoszech, a trzydziesta szósta ogółem. Tytułu mistrzowskiego zdobytego w poprzednim sezonie broniła drużyna ASD Villorba Rugby. Zawody zostały zaplanowane do rozegrania w dniach 6 października 2019 – 24 maja 2020 roku, jednak zostały przerwane w związku z pandemią COVID-19, a następnie odwołane. Nie wyłoniono zwycięzcy.
CONI 9 marca 2020 roku ogłosił wstrzymanie wszelkich rozgrywek w sportach drużynowych do 3 kwietnia tego roku[1][2], zaś FIR już pod koniec marca zdecydował o przerwaniu zawodów, nie przyznaniu tytułu mistrzowskiego oraz braku spadków i awansów[3][4].
Zarówno przed sezonem, jak i w jego trakcie kluby były karane odjęciem czterech punktów za brak juniorskich zespołów, bądź wystawianie do meczowego składu nieuprawionych zawodniczek[5], zaś w listopadzie 2019 roku po trzech walkowerach z mistrzostw wykluczono Rugby Stanghella[6].
W sezonie tym przeprowadzono reformę rozgrywek, a akces do nich zgłosiło dwadzieścia osiem klubów, które zostały podzielone na cztery siedmiozespołowe grupy – ogólnokrajową i trzy regionalne. Do pierwszej zaliczono po trzy czołowe zespoły z obu grup poprzedniej edycji oraz zwycięzców dwóch barażów dla zespołów z miejsc 4–5[7][8][9]. Pozostałe kluby przystępujące do rozgrywek – zarówno występujące poprzednio, jak i nowe – przydzielono według klucza geograficznego do trzech pozostałych grup[7].
Rozgrywki ligowe zostały zaplanowane do rozegrania w pierwszej fazie systemem kołowym według modelu dwurundowego w okresie jesień-wiosna, a druga faza rozgrywek obejmować miała mecze systemem pucharowym o mistrzostwo kraju. Do półfinału bezpośrednio awansował zwycięzca grupy ogólnokrajowej, zaś o pozostałe trzy miejsca rywalizowały drużyny z miejsc drugiego do czwartego tej grupy oraz triumfatorzy trzech regionalnych grup. Zwycięzcy półfinałów mieli się zmierzyć w rozegranym na neutralnym stadionie finale wyłaniającym mistrza kraju[7][10][11].
Zaplanowano również system awansów i spadków – dwie najsłabsze drużyny grupy ogólnokrajowej miały zostać po tym sezonie relegowane, zaś ich miejsce zajęliby zwycięzcy grup regionalnych, tak aby w kolejnej edycji grupa ogólnokrajowa liczyła osiem zespołów[7].
