Moritz Heilpern

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Moritz Heilpern
Data i miejsce urodzenia

1870
Lwów

Data i miejsce śmierci

1932
Bielsko

Zawód, zajęcie

przemysłowiec

Moritz Heilpern (ur. 1870 we Lwowie, zm. 1932 w Bielsku) – przemysłowiec, filantrop[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się we Lwowie w rodzinie Heinricha Heilperna. Absolwent gimnazjum w Bielsku i uniwersytetu w Wiedniu, uzyskał tytuł doktora (1893–1896)[2][3].

Odziedziczył razem z kuzynem Ludwikiem Heilpernem fabrykę włókienniczą Bracia Heilpern w Skoczowie[2]. W 1930 roku został współwłaścicielem fabryki włókienniczej Karl Bachrach w Bielsku[4].

Zamieszkiwał przy ulicy 3 maja 5[5].

W Bielsku zaangażował się w działalność społeczną i gospodarczą, dał się także poznać jako filantrop. Przez wiele lat wchodził w skład Zarządu Izraelickiej Gminy Wyznaniowej w Bielsku. Założył Bielsko-Bielskie Towarzystwo Muzyczne[1]. Pracował jako audytor Banku Polskiego. Pełnił funkcję prezesa Konwencji Tekstylnej. Był także wiceprezesem Związku Przemysłowców, radcą Izby Handlowej, wiceprzewodniczącym Stowarzyszenia Eksporterów Przemysłu Włókienniczego a od 1926 r. należał do żydowskiego Stowarzyszenia Humanitarnego B'nei B'rith.

Z inicjatywy prof. Rudolfa Maxa i dra Moritza Heilperna, powstało Gesellschaft der Musikfreunde. Towarzystwo organizowało koncerty w bielskim kościele ewangelickim, ale także nawiązywało kontakty z Wiedniem, dzięki czemu na gościnne występy udało się zaprosić wielu sławnych artystów tamtych czasów[6]

Został pochowany na bielskim cmentarzu żydowskim przy ul. Cieszyńskiej (sektor C, rząd IV, nr grobu 1473).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Biogramy | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 2023-05-14].
  2. a b https://katalog-slownik.kc-cieszyn.pl/document/91257
  3. ABIL Anton Bruckner Institut Linz / Austria [online], www.abil.at [dostęp 2023-05-14].
  4. „Gazeta Urzędowa Województwa Śląskiego”, R.IX (11), 10 kwietnia 1930.
  5. Książka Adresowa Członków związku żydowskich stowarzyszeń humanitarnych B’nei B’rith w Rzeczypospolitej Polskiej. Kraków: 1937, s. 30.
  6. Hubert Miśka, Solowa twórczość wokalna Jana Sztwiertni — charakterystyka stylistyczna i aspekty wykonawcze, 2010, s. 14.