Most zabiodrowy
Most zabiodrowy[1] (łac. postcoxale[1], ang. postcoxal bridge[2]) – element endoszkieletu tułowia owadów.
Most przedbiodrowy zlokalizowany jest z tyłu od biodra[2][3]. Stanowi część pleuronu ciągnącą się ku dołowi od epimeronu i zwykle zlaną ze sternum[3], łącząc sternit z pleurytem[1]. Most ten może się kończyć na wałeczku infrakoksalnym. Rzadko most ten nie jest połączony ani ze sternitem ani z epimeronem, stanowiąc wówczas oddzielny skleryt[2].
Most zabiodrowy jest zwykle węższy od przedbiodrowego. Obie struktury występują wśród owadów dość powszechnie, zarówno w przedtułowiu jak i segmentach skrzydłotułowia, przy czym most zabiodrowy częściej bywa zredukowany, a nawet nieobecny[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Zoologia t. 2 Stawonogi cz. 2 Tchawkodyszne. Czesław Błaszak (red.). Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 59, 490.
- ↑ a b c d VIII: The Thorax. W: R. E. Snodgrass: Principles of Insect Morphology. Cornell University Press, 1935.
- ↑ a b Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005, s. 715.