Mszanka (dopływ Panny)
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok | |
| Długość | 9,04 km |
| Ujście | |
| Recypient | Panna |
| Miejsce | |
| Wysokość |
382 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Mszanka – potok, lewobrzeżny dopływ Panny[2] o długości 9,04 km[3].
Potok płynie w Beskidzie Niskim. Jego źródła znajdują się na wysokości ok. 590 m n.p.m. na północno-wschodnich stokach Kiczery (646 m n.p.m.), ok. 1 km na południowy zachód od siodła przełęczy (510 m n.p.m.) przez którą biegnie droga z Iwli przez Chyrową i Mszanę do Tylawy. Spływa generalnie w kierunku południowo-wschodnim, meandrując dość szeroką doliną między pasmem Kramionek (673 m n.p.m.), Czerteża (648 m n.p.m.) i Dziurcza (586 m n.p.m.) po lewej oraz Burej Hory (610 m n.p.m.) i Wapna (599 m n.p.m.) po prawej i przyjmując z obu stron liczne, drobne dopływy. U stóp Dziurcza, już na terenie Tylawy przyjmuje swój największy dopływ – prawobrzeżny Wadernik, po czym na terenie tejże wsi, na wysokości ok. 386 m n.p.m., uchodzi do Panny.
W dolinie Mszanki leży wieś Mszana. Doliną na całej długości biegnie wspomniana wyżej droga z Iwli do Tylawy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mszanka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-03-21].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 180, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Mszanka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-03-21].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. Compass, Kraków 2004, ISBN 83-89165-54-6;
- Krukar Wojciech, Kryciński Stanisław, Luboński Paweł, Olszański Tadeusz A. i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9;
- Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977.