Mulissu-mukanniszat-Ninua
Mulissu-mukanniszat-Ninua (akad. Mulissu-mukannišat-Nīnua[1], tłum. „(bogini) Mulissu, ta, która czyni pokornym/uległym miasto Niniwa”)[2] – asyryjska królowa, małżonka Aszurnasirpala II (883-859 p.n.e.)[3]. Po śmierci króla wyszła za mąż za jego syna Salmanasara III (858-824 p.n.e.)[3]. Jej ojcem był Aszur-nirka-da’’in, pełniący na dworze asyryjskim urząd rab szake (akad. rab šāqê) - wielkiego podczaszego[1].
Grobowiec z sarkofagiem Mulissu-mukanniszat-Ninuy (tzw. Grobowiec III) odnaleźli w 1989 roku archeolodzy iraccy pod jednym z pomieszczeń Pałacu Północno-zachodniego w Kalchu[1][4]. Grobowiec ten składał się z dwóch komór: przedsionka i komory grobowej z sarkofagiem[4]. Rozmiary i waga sarkofagu wskazują, iż umieszczony on musiał być w grobowcu jeszcze przed jego ukończeniem, a nawet przed ukończeniem pomieszczenia nad nim[4]. Komora grobowa została obrabowana już w starożytności i poza samym sarkofagiem niewiele więcej tam znaleziono[4]. Na pokrywie sarkofagu umieszczona była inskrypcja, dzięki której udało się ustalić do kogo grobowiec należał:
- „Należący do Mulissu-mukanniszat-Ninuy, królowej Aszurnasirpala, króla Asyrii, i Salmanasara, króla Asyrii. W przyszłości nie wolno nikomu złożyć tu (innej) kobiety pałacu czy królowej, ani usunąć tego sarkofagu z jego miejsca. Jeżeli ktoś usunie ten sarkofag z jego miejsca, jego duch nie otrzyma ofiary kispu wraz z innymi duchami. To jest tabu Szamasza i Ereszkigal! Córka Aszur-nirka-da'ini, wielkiego podczaszego Aszurnasirpala, króla Asyrii”[4]
Inskrypcja ta jest jedynym znanym dowodem na to, że królowie asyryjscy żenili się z przedstawicielkami asyryjskiej arystokracji[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grayson A.K., Assyrian Officials and Power in the Ninth and Eight Centuries, State Archives of Assyria Bulletin (SAAB) VII/1 (1993), s. 19-52.
- Macgregor S.L., Women in the Neo-Assyrian World: Visual and Textual Evidence from Palace and Temple, University of California, 2003.
- Teppo S., Women and their Agency in the Neo-Assyrian Empire, University of Helsinki, 2005. ethesis.helsinki.fi. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-09)].