Nakaszidze-Charron
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Société Charron, Girardot & Voigt, Puteaux |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
kołowa (4x2) |
| Załoga |
3-4 osoby |
| Historia | |
| Prototypy | |
| Egzemplarze |
11 szt. |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
4-cylindrowy silnik benzynowy o mocy 35,5 KM |
| Pancerz |
stalowy, 3 mm |
| Długość |
4,80 m |
| Szerokość |
1,70 m |
| Wysokość |
2,40 m |
| Masa |
3,2 t |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x karabin maszynowy kalibru 7,62 mm | |
| Użytkownicy | |
| Rosja | |
Nakaszidze-Charron – pierwszy rosyjski samochód pancerny. Skonstruowany w 1905 roku przez oficera rosyjskiej armii, Michaiła Nakaszidze. Prototyp wykonano w zakładach Société Charron, Girardot & Voigt w Puteaux we Francji. Został on przetestowany podczas manewrów w lecie 1906 roku. Później zamówiono we Francji jeszcze 10 pojazdów tego typu, ale tylko 8 z nich dotarło do Rosji. Dwa pozostałe zostały zarekwirowane przez władze niemieckie podczas tranzytu przez Cesarstwo Niemieckie.
Samochód pancerny Nakaszidze-Charron był pojazdem czterokołowym. Pojazd napędzany był czterocylindrowym silnikiem benzynowym o mocy 35,5 KM. Opancerzenie pojazdu miało grubość 3 mm. Jedynym uzbrojeniem był karabin maszynowy kalibru 7,62 mm umieszczony w obrotowej wieży.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Steven J. Zaloga, James Grandsen: Soviet tanks of World War Two. London: Arms and Armour Press, Lionel Leventhal Limited, 1984. ISBN 0-85368-606-8.