Niżnia Kopa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niżnia Kopa
Ilustracja
Państwo

 Polska

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

1711 m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się czarny trójkącik z opisem „Niżnia Kopa”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Niżnia Kopa”
Ziemia49°12′52,2″N 20°03′03,9″E/49,214500 20,051083

Niżnia Kopa (1711 m) – wzniesienie w progu oddzielającym Dolinę Pięciu Stawów Polskich od Doliny Roztoki w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się nad Przednim Stawem, pomiędzy Świstową Czubą a Wyżnią Kopą. Względna wysokość nad lustrem wody w Przednim Stawie wynosi 43 m[1]. Pomiędzy Niżnią i Wyżnią Kopą z progu opada do Doliny Roztoki Litworowy Żleb, pomiędzy Niżnią Kopą a Świstową Czubą płytka depresja, częściowo piarżysta, a częściowo porośnięta krzewami. Niżnia Kopa jest ważnym punktem orientacyjnym. Do Doliny Roztoki opada ścianą o wysokości kilkudziesięciu metrów, pozostałe stoki Niżnej Kopy są łagodniejsze i porośnięte kosodrzewiną[2]. Rośnie wśród niej rzadki w Polsce jarząb nieszpułkowy[3].

Stokami Niżniej Kopy poniżej jej północnej ściany prowadzi znakowany szlak turystyczny z Doliny Roztoki do schroniska PTTK w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Przez pracowników schroniska szlak ten określany jest nazwą „Popod Kopę”. Zimą trasa ta jest niebezpieczna i z reguły chodzi się wówczas inną trasą nazywaną „Poza Kopę”. Prowadzi ona depresją pomiędzy Niżnią Kopą a Świstową Czubą nad brzeg Przedniego Stawu[2].

Zimą 1976, podchodząc podczas mroźnej zawieruchy z Doliny Roztoki stokami Niżniej Kopy, dwóch doświadczonych turystów zmarło z wycieńczenia zaledwie kilkanaście metrów przed drzwiami schroniska. Wcześniej porzucili narty i plecaki[4].

Widok z podejścia na Krzyżne

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny czarny rozdroże w Dolinie Roztoki – Niżnia Kopa – schronisko PTTK w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Czas przejścia 40 min[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006, ISBN 83-89580-00-4.
  2. a b Władysław Cywiński, Szpiglasowy Wierch, t. 11, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2.
  3. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
  4. Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.