Niilo Wälläri
 Niilo Wälläri w 1955 | |
| Pełne imię i nazwisko |
Niilo Frans Wälläri |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
6 lipca 1897 |
| Data i miejsce śmierci |
25 sierpnia 1967 |
Niilo Frans Wälläri (ur. 6 lipca 1897 w Lieto, zm. 25 sierpnia 1967 w Helsinkach) – fiński działacz socjalistyczny i syndykalistyczny. Przewodził Związkowi Marynarzy Finlandii (fiń. Suomen Merimies-Unioni) od 1938 aż do śmierci.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1913 Wälläri opuścił Finlandię, aby zostać marynarzem. W 1916 osiadł w Seattle w Stanach Zjednoczonych i dołączył do Światowych Robotników Przemysłowych[1]. Ze względu na swoją działalność polityczną deportowano go z powrotem do Finlandii w 1920. W kraju stał się aktywny w podziemnej Komunistycznej Partii Finlandii (SKP) i jawnej Socjalistycznej Partii Robotniczej Finlandii (SSTP). Był przewodniczącym SSTP w latach 1922–1923 i został uwięziony w obozie jenieckim Tammisaari, kiedy partia została rozwiązana. Pod koniec lat dwudziestych Wälläri był podirytowany komunistami. To ostatecznie doprowadziło do rozłamu w 1929. Niilo był jednym z głównych organizatorów krótko istniejącej Lewicowej Grupy Robotników Fińskich[2].
W 1935 Wälläri dołączył do Socjaldemokratycznej Partii Finlandii. Jego bastionem było Socjaldemokratyczne Stowarzyszenie Pracowników Transportu. Podczas II wojny światowej Związek Radziecki emitował przez radio propagandę przeciwko Wälläri’emu[2].
Po wojnie opuścił SDP i dołączył do Fińskiej Ligi Ludowo-Demokratycznej i Socjalistycznej Partii Jedności. Jako lider związku zawodowego marynarzy nieustannie groził strajkami rządowi i gospodarce, aby uzyskać korzyści dla marynarzy[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Niilo Wälläri (1897–1967), President, Finnish Seamen’s Union) [online], www.peacehost.net, 1999 [dostęp 2021-03-10] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
- ↑ a b c Tapio Bergholm, WÄLLÄRI, Niilo [online], www.blf.fi [dostęp 2021-03-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-25] (szw.).