Nikołaj Łukonin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Łukonin
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1928
stanica Ymambaba

minister energetyki atomowej ZSRR
Okres

od 1986
do 1989

Przynależność polityczna

KPZR

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Nikołaj Fiodorowicz Łukonin (ros. Николай Фёдорович Луконин, ur. 3 marca 1928 w stanicy Ymambaba (obecnie w wilajecie maryjskim) w Turkmeńskiej SRR) – radziecki polityk, minister energetyki atomowej ZSRR (1986–1989), Bohater Pracy Socjalistycznej (1985).

W 1952 ukończył studia w Instytucie Elektrotechnicznym w Odessie ze specjalnością inżynier elektryk, potem pracował w Kombinacie Górniczo-Chemicznym nr 6 jako inżynier, starszy inżynier, zastępca kierownika zmiany i kierownik zmiany. W latach 1961–1970 zastępca głównego inżyniera i główny inżynier, a 1970–1976 dyrektor zakładu atomowego. Od 1967 członek KPZR. W latach 1976–1983 dyrektor Leningradzkiej Elektrowni Atomowej im. Lenina, a 1983–1986 dyrektor Ignalińskiej Elektrowni Jądrowej. Od 21 lipca 1986 do 27 czerwca 1989 minister energetyki atomowej ZSRR, później na emeryturze.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]