Niska Turnia
Niska Turnia (ok. 1520 m) – jedna z turni w górnej części Wąwozu Kraków w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich[1]. Znajduje się w grzbiecie oddzielającym dwa kotły lodowcowe Wąwozu Kraków: Zadnie Kamienne i Przednie Kamienne. Grzbiet ten zaczyna się południowo-zachodnią grzędą Upłaziańskiej Kopy (1796 m), która poprzez przełęcz Wysokie Siodło (ok. 1610 m), Wysoką Turnię (1643 m), Niskie Siodło (ok. 1510 m) i Niską Turnię opada do Wąwozu Kraków[2].
Niska Turnia jest dobrze wyodrębniona i wyraźnie niższa od Wysokiej Turni, od której oddziela ją trawiasta i łatwo dostępna z obydwu stron przełęcz Niskie Siodło. Niska Turnia wznosi się nad Niskim Siodłem tylko 10 m i można na nią wejść z tej przełęczy bez żadnych trudności. Jednak w południowo-zachodnim kierunku, do Wąwozu Kraków (a dokładniej jego części zwanej Żlebem Trzynastu Progów) opada skalisto-trawiastą ścianą o wysokości niemal 200 m. Ściana ta z prawej strony ograniczona jest filarem. Jej lewą część natomiast przecina trawiasty zachód od lewej strony łatwo dostępny, urywający się jednak pionowo do Żlebu Trzynastu Progów. W ścianie tej wytyczono 4 drogi wspinaczkowe o stopniu trudności V-VII[2].
Wapienne ściany Niskiej Turni, podobnie jak ściany sąsiednich turni oraz cały rejon górnej części Wąwozu Kraków, to prawdziwy ogród botaniczny rzadkich roślin tatrzańskich[3]. Cały ten rejon jest niedostępny turystycznie, jednak Niską Turnię dobrze widać z zielonego szlaku turystycznego prowadzącego z Doliny Tomanowej przez Czerwony Żleb na Chudą Przełączkę.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ a b Władysław Cywiński, Czerwone Wierchy, część zachodnia, t. 3, Poronin: Wyd. Górskie, 1996, ISBN 83-7104-011-3.
- ↑ Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.