No Exit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
No Exit
Wykonawca albumu studyjnego
Blondie
Wydany

23 lutego 1999

Nagrywany

1998 w Red Night Recording, Electric Lady Studios i Chung King House Of Metal (Nowy Jork)

Gatunek

new wave

Długość

59:05

Wydawnictwo

Beyond Records

Producent

Craig Leon

Oceny
Album po albumie
The Hunter
(1982) 		No Exit
(1999) 		The Curse of Blondie
(2003)
Single z albumu No Exit
  1. „"Maria"”
    Wydany: 1 lutego 1999
  2. „"Nothing Is Real but the Girl"”
    Wydany: 12 czerwca 1999
  3. „"No Exit"”
    Wydany: 22 października 1999

No Exit – album zespołu Blondie wydany przez wytwórnię Chrysalis Records w lutym 1999. Nagrań dokonano w Red Night Recording, Electric Lady Studios i Chung King House Of Metal w Nowym Jorku w 1998.

Jego produkcji podjął się Craig Leon (choć nad pierwszymi nagraniami demo pracował najsłynniejszy z producentów Blondie – Mike Chapman). Płyta okazała się dla zespołu dużym sukcesem; pierwszy singel – „Maria” trafił na pierwsze miejsce listy przebojów w Wielkiej Brytanii czyniąc Blondie pierwszym wykonawcą mającym przez kolejne trzy dekady – lata 70., 80. i 90. – „numery jeden” na listach przebojów. Singel osiągnął szczyt list przebojów aż w 14 krajach. W rodzimej Ameryce powodzenie okazało się mniejsze. Co prawda album dotarł do 18 miejsca notowania magazynu Billboard, jednak żaden z singli nie osiągnął spodziewanego sukcesu.

Drugi singel – „Nothing Is Real But The Girl” doszedł w tradycyjnie przychylnej Blondie Wielkiej Brytanii do miejsca 26.

Singel trzeci, tytułowe „No Exit”, mimo nawiązań do modnego wówczas stylu rap i udziału w nagraniu rapera Coolio, nie odniósł podobnego sukcesu.

„No Exit” to charakterystyczna dla dojrzałego etapu twórczości Blondie mieszanina stylów muzycznych, od firmowej dla zespołu post-punkowej trawestacji brzmienia dziewczęcych zespołów lat 60., poprzez jazz, pop, reggae, ska, rap, hard-rock, a nawet country („The Dream’s Lost on Me”). Przy czym album zachowuje zadziwiającą spójność. Zamykające płytę „Dig up the Conjo” swą apokaliptyczną atmosferą, rytmiką i potężnym brzmieniem przywołuje echa beatlesowskiego Tomorrow Never Knows.

Album sprzedał się w ponad 2 milionach egzemplarzy na świecie, przywrócił Blondie na estrady, utwierdził dorobek a również pokazał możliwości zespołu na przyszłość, co zaowocowało płytą The Curse of Blondie. „No Exit” uważane jest za jeden z najbardziej udanych powrotów muzycznych dawnych wielkich gwiazd.

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

  1. "Screaming Skin" (D. Harry, C. Stein, R. Ashby, L. Foxx) – 5:35
  2. "Forgive and Forget" (C. Stein) – 4:31
  3. "Maria" (J. Destri) – 4:51
  4. "No Exit" (D. Harry, J. Destri, R. Ashby, C. Stein, Coolio) – 4:51
  5. "Double Take" (D. Harry, C. Stein) – 4:12
  6. "Nothing Is Real but the Girl" (J. Destri) – 3:13
  7. "Boom Boom in the Zoom Zoom Room" (D. Harry, R. Ashby, C. Burke, K. Valentine, D. Freeman) – 4:08
  8. "Night Wind Sent" (D. Harry, C. Stein, R. Ashby, L. Foxx) – 4:40
  9. "Under the Gun" (for Jeffrey Lee Pierce) (C. Stein) – 4:09
  10. "Out in the Streets" (The Shangri-Las cover) (E. Greenwich, J. Barry) – 3:03
  11. "Happy Dog" (for Caggy) (D. Harry, C. Stein, R. Ashby) – 3:24
  12. "The Dream's Lost on Me" (D. Harry, C. Stein, R. Ashby) – 3:19
  13. "Divine" (C. Burke, G. Valentine) – 4:14
  14. "Dig up the Conjo" (D. Harry, C. Stein, J. Destri) – 4:55
wydanie amerykańskie i kanadyjskie
  2. "Dreaming" (nie wymieniony w spisie) koncert w Lyceum Ballroom, Londyn 22 listopada 1998 (D. Harry, C. Stein) – 3:22
  3. "Call Me" (nie wymieniony w spisie) koncert w Lyceum Ballroom, Londyn 22 listopada 1998 (G. Moroder, D. Harry) – 4:47
  4. "Rapture" (nie wymieniony w spisie) koncert w Lyceum Ballroom, Londyn 22 listopada 1998 (D. Harry, C. Stein) – 7:07
wydanie australijskie
  2. "Call Me" koncert w Lyceum Ballroom, Londyn 22 listopada 1998 (G. Moroder, D. Harry) – 4:47
  3. "Rapture" koncert w Lyceum Ballroom, Londyn 22 listopada 1998 (D. Harry, C. Stein) – 7:07
  4. "Heart of Glass" koncert w Lyceum Ballroom, Londyn 22 listopada 1998 (D. Harry, C. Stein) – 6:49
japońskie wydanie
  2. "Hot Shot" (A. Kahn, K. Borusiewicz) – 3:46
reedycja 2001
  2. "Hot Shot" koncert w Lyceum Ballroom, Londyn 22 listopada 1998 (A. Kahn, K. Borusiewicz) – 3:46
  3. "Rapture" (nie wymieniony w spisie) koncert w Lyceum Ballroom, Londyn 22 listopada 1998 (D. Harry, C. Stein) – 7:07
  4. "Heart of Glass" (nie wymieniony w spisie) koncert w Lyceum Ballroom, Londyn 22 listopada 1998 (D. Harry, C. Stein) – 6:49
limitowane wydanie europejskie z EP-ką 1999
  1. "Call Me" koncert w Lyceum Ballroom, Londyn 22 listopada 1998 (G. Moroder, Harry) – 4:47
  2. "Rapture" koncert w Lyceum Ballroom, Londyn 22 listopada 1998 (D. Harry, C. Stein) – 7:07
  3. "Dreaming" koncert w Lyceum Ballroom, Londyn 22 listopada 1998 (D. Harry, C.Stein) – 3:21
  4. "Heart of Glass" koncert w Lyceum Ballroom, Londyn 22 listopada 1998 (D. Harry, C. Stein) – 6:49

Skład[edytuj | edytuj kod]

  • Chris Stein – gitara, gitara basowa
  • Deborah Harry – śpiew
  • Clem Burke – perkusja
  • James Destri – instr. klawiszowe
gościnnie
  • Leigh Foxx – gitara basowa
  • Paul Carbonara – gitara
  • Coolio – śpiew w "No Exit"
  • Candy Dulfer – saksofon w "Double Take"
  • Frank Pagano – instr. perkusyjne
produkcja
  • Craig Leon – nagranie, produkcja
  • Cassell Webb – asystent producenta
  • Steve Hall – mastering

Pozycje albumu na listach przebojów[edytuj | edytuj kod]

  • UK – 3
  • USA – 18
  • Niemcy – 18
  • Australia – 72
  • Austria – 20
  • Szwajcaria – 21
  • Francja – 25
  • Szwecja – 36

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ "No Exit" Allmusic
  2. ↑ Robert Christgau: Blondie. robertchristgau.com. [dostęp 2023-11-29]. (ang.).
  3. ↑ (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 86. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=No_Exit&oldid=72964668”