Nowy cmentarz żydowski w Radomyślu Wielkim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nowy cmentarz żydowski w Radomyślu Wielkim
Obiekt zabytkowy nr rej. A-1156 z 12.12.1989
Państwo

 Polska

Miejscowość

Radomyśl Wielki

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

judaizm

Stan cmentarza

nieczynny

Data otwarcia

1850 r.

Położenie na mapie Radomyśla Wielkiego
Mapa konturowa Radomyśla Wielkiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Nowy cmentarz żydowski w Radomyślu Wielkim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Nowy cmentarz żydowski w Radomyślu Wielkim”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Nowy cmentarz żydowski w Radomyślu Wielkim”
Położenie na mapie powiatu mieleckiego
Mapa konturowa powiatu mieleckiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Nowy cmentarz żydowski w Radomyślu Wielkim”
Położenie na mapie gminy Radomyśl Wielki
Mapa konturowa gminy Radomyśl Wielki, w centrum znajduje się punkt z opisem „Nowy cmentarz żydowski w Radomyślu Wielkim”
Ziemia50°11′29″N 21°17′42″E/50,191389 21,295000

Nowy cmentarz żydowski w Radomyślu Wielkimkirkut mieści się w Radomyślu Wielkim, na peryferiach miasta przy drodze do Dąbrówki Wisłockiej, na terenie zwanym Kąty. Został założony w 1850[1]. Cmentarz uległ dewastacji przez Niemców w 1942. Hitlerowcy użyli macewy do budowy dróg (m.in. drogi do Rudy) i słupów granicznych. Zachowało się około 50 macew. Najstarszy pochodzi z 1817. Cmentarz ma powierzchnię 1,3 ha. Na terenie cmentarza znajduje się pomnik ofiar Holocaustu – odsłonięty w 1987 roku. Upamiętnia on 1300 Żydów z Radomyśla zabitych przez Niemców. Na cmentarzu znajduje się również zbiorowa mogiła 500 Żydów zabitych w tym miejscu przez Niemców w lipcu 1942.

Po wojnie na cmentarzu dokonano co najmniej dwóch pochówków[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Burchard podaje ogólnie XIX w.
  2. Burchard podaje, że tyle zachowało się powojennych nagrobków.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Przemysław Burchard: Pamiątki i zabytki kultury żydowskiej w Polsce. Warszawa: 1990, s. 219.
  • Mapa WIG Tarnów Pas 48 Słup 32 Warszawa 1937 r.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]