OWT-67

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

OWT-67 – system budownictwa oparty na prefabrykatach w postaci płyt betonowych popularnie nazywany wielką płytą. Powstał w 1967 r. (stąd nazwa). Płyty elewacyjne zbudowane są z dwóch warstw żelbetu oddzielonych warstwą izolacyjną (najczęściej styropianem). System składa się z modułów, gdzie największy ma powierzchnię 540 × 480 cm. Obrysem każdego modułu są ściany nośne o grubości 14 cm, co uniemożliwia budowanie pomieszczeń większych niż największy moduł. Stropy grubości również 14 cm opierają się na trzech ścianach nośnych.

W tym systemie budowano budynki 5- i 11-kondygnacyjne. Jest to jeden z najpopularniejszych systemów budownictwa w Polsce. Obecnie nie buduje się tym systemem, chociażby ze względu na niespełnianie obowiązujących norm termicznych.

Siatka projektowa[edytuj | edytuj kod]

  • 540 × 540 cm
  • 540 × 480 cm
  • 480 × 270 cm

Wysokość kondygnacji (brutto)[edytuj | edytuj kod]

  • nadziemna: 270 cm
  • podziemna: 250 cm

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]