Odma zaotrzewnowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Odma zaotrzewnowa - to radiologiczna metoda diagnostyczna, obecnie o historycznym znaczeniu, polegająca na wprowadzeniu około 1000 ml powietrza lub tlenu do przestrzeni zaotrzewnowej celem uwidocznienia nerek.

Igłą wkłutą przez skórę krocza (inne drogi wprowadzenia igły - nadłonowa i lędźwiowa) podawało się powietrze, które następnie rozprzestrzeniało się równomiernie w całej przestrzeni zaotrzewnowej i wówczas uzyskiwało się bardzo dobrą widoczność zarysów nerek podczas wykonania badania radiologicznego.

Obecnie w dobie badań tomograficznych nie wykonuje się już odmy zaotrzewnowej.