Ophiognomonia leptostyla

*Ophiognomonia leptostyla*
	; Plamy na listku orzecha włoskiego wywołane przez Ophiognomonia leptostyla
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	Sordariomycetes
Rząd	Diaporthales
Rodzina	Gnomoniaceae
Rodzaj	Ophiognomonia
Gatunek	Ophiognomonia leptostyla
	Nazwa systematyczna
	Ophiognomonia leptostyla (Fr.) Sogonov; Stud. Mycol. 62: 62 (2008)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ophiognomonia leptostyla (Fr.) Sogonov – gatunek grzybów z klasy Sordariomycetes^[1]. Grzyb mikroskopijny, patogen wywołujący chorobę o nazwie antraknoza orzecha włoskiego^[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ophiognomonia, Gnomoniaceae, Diaporthales, Diaporthomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fung^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1823 roku Elias Fries nadając mu nazwę Sphaeria leptostyla. W oparciu o badania z zakresu biologii molekularnej w 2008 roku Mikhail V. Sogonov przeniósł go do rodzaju Ophiognomonia^[1].

Synonimy^[3]:

Gloeosporium juglandis (Lib.) Trel. 1883
Gnomonia juglandis (DC.) Traverso 1902
Gnomonia leptostyla (Fr.) Ces. & De Not. 1863
Leptothyrium juglandis Lib. 1832
Marssonia juglandis (Lib.) Sacc. 1880
Marssonia juglandis (Lib.) Sacc. 1880 var. juglandis
Marssoniella juglandis (Lib.) Höhn. 1916
Marssonina juglandis (Lib.) Magnus 1906
Neomarssoniella juglandis (Lib.) U. Braun 1991
Sphaeria juglandis DC. 1815
Sphaeria leptostyla Fr. 1823

Anamorfa: Neomarssoniella juglandis (Lib.) U. Braun (1991)^[4].

Morfologia i rozwój[edytuj | edytuj kod]

Anamorfa rozwija się od wiosny do jesieni jako pasożyt w porażonych tkankach orzecha włoskiego (Juglans regia)^[5]. Acerwulusy o średnicy 70–200 μm tworzą się między skórką i naskórkiem żywiciela. Powstają w nich sierpowato zagięte, dwukomórkowe, bezbarwne, gładkie konidia o rozmiarach 18–24 × 3–4 μm. Czasami tworzą się także cylindryczne, jednokomórkowe mikrokonidia o rozmiarach 6-12 × 1 μm^[4].

Teleomorfa rozwija się jako saprotrof na opadłych liściach orzecha włoskiego. Wiosną wytworzone w niej zarodniki płciowe dokonują infekcji pierwotnej, porażając liście, owoce i młode pędy orzecha włoskiego^[5]. Tworzy kuliste, czarne owocniki typu perytecjum, o średnicy 170–300 μm z prostą szyjką o długości 150–250 μm i średnicy około 50 μm. Ściana o grubości 15–30 μm zbudowana z 4–5 warstw komórek. Worki 8–zarodnikowe, o rozmiarach 45–60 × 8–14 μm. Askospory o rozmiarach 19–23 × 3,5 μm, proste, wąskoelipsoidalne lub wrzecionowate. o lekko spiczastych końcach. W każdej askosporze po 2–3 gutule lub drobne ziarnistości^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Index Fungorum. [dostęp 2017-09-09]. (ang.).
↑ Joanna Marcinkowska: Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii. Warszawa: PWRiL, 2012. ISBN 978-83-09-01048-7.
↑ Species Fungorum. [dostęp 2017-09-09]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Fungi of Great Britain and Ireland. Ophiognomonia leptostyla. [dostęp 2017-09-09].
↑ ^a ^b Marek Grabowski: Choroby drzew owocowych. Kraków: Wyd. Plantpress, 1999. ISBN 83-85982-28-0.

[if-1] Index Fungorum. [dostęp 2017-09-09]. (ang.).

[marcinkowska-2] Joanna Marcinkowska: Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii. Warszawa: PWRiL, 2012. ISBN 978-83-09-01048-7.

[sf-3] Species Fungorum. [dostęp 2017-09-09]. (ang.).

[myspecies-4] Fungi of Great Britain and Ireland. Ophiognomonia leptostyla. [dostęp 2017-09-09].

[grabowski-5] Marek Grabowski: Choroby drzew owocowych. Kraków: Wyd. Plantpress, 1999. ISBN 83-85982-28-0.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]