Orfeusz grający zwierzętom (obraz Michaela Willmanna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Orfeusz grający zwierzętom
Ilustracja
Autor

Michael Willmann

Data powstania

ok. 1670

Medium

olej na płótnie

Wymiary

112 × 144 cm

Miejsce przechowywania
Lokalizacja

Muzeum Narodowe we Wrocławiu

Orfeusz grający zwierzętom – obraz Michaela Willmanna z ok. 1670 roku pochodzący ze zbiorów Maltzanów w pałacu w Miliczu, obecnie w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu.

Obraz przedstawia greckiego herosa Orfeusza, syna Apolla i muzy Kaliope, grającego nie na lirze, tylko na harfie i bardziej przypomina śpiewającego psalmy biblijnego Dawida. Stanowi pendant do zaginionego płótna Willmanna Obdarcie Marsjasza ze skóry. Oba obrazy prawdopodobnie zostały wykonane dla jednej ze śląskich kolekcji szlacheckich. Wiele wizerunków poszczególnych zwierząt jest identycznych z animalistycznymi przedstawieniami w dwóch innych obrazach Willmanna: Raj oraz Sześć dni stworzenia, co wskazuje na wykorzystanie przez malarza tych samych graficznych pierwowzorów. Treści chrześcijańskie przedstawione zostały tu w kostiumie antycznym. Obraz można odczytać jako przypowieść pouczającą, że modlitwa może przezwyciężyć słabość grzesznego ciała, którą symbolizują zwierzęta, i wznieść się ku Bogu[1].

Obraz odnalazła przypadkowo Bożena Steinborn na strychu Domu Kultury w Miliczu w 1955 roku Po regeneracji zmatowiałych werniksów z dwóch przywiezionych do Wrocławia obrazów okazało się, że to autentyczne dzieła Willmanna: Porwanie Prozerpiny oraz Orfeusz grający zwierzętom[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Muzeum Narodowe we Wrocławiu, red. M. Hermansdorfer, M. Korżel-Kraśna, P. Łukaszewicz, Warszawa: Arkady, 2013, s. 100.
  2. B. Steinborn, Zapamiętane, „Roczniki Sztuki Śląskiej” 2016 (t. 25), s. 229.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Kozieł, Michael Willmann i jego malarska pracownia, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2013, s. 462–464.
  • Malarstwo śląskie 1520–1800. Katalog zbiorów, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, red. Ewa Hołuszka, Wrocław: Muzeum Narodowe, 2009, s. 221–222.