Płaska Skała
Widok z Trzec Koron | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
982 m n.p.m. |
Wybitność |
329 m |
Położenie na mapie Pienin | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°24′48,5″N 20°24′57,6″E/49,413472 20,416000 |
Płaska Skała – jedna z pięciu najwyższych turni szczytowych w masywie Trzech Koron w Pieninach[1]. Pozostałe to: Nad Ogródki, Okrąglica, Niżnia Okrąglica, Pańska Skała. Płaska Skała znajduje się między najbardziej na wschód wysuniętą Pańską Skałą (ok. 920 m) a tworzącymi jeden masyw turniami Okrąglica (982 m) i Niżnia Okrąglica (946 m). Pomiędzy Płaską Skałą i Pańską Skałą znajduje się przełęcz Niedźwiadki (899 m)[2].
Płaska Skała ma wysokość około 950 m[2]. Jej wysokość względna nad Dunajcem wynosi około 490 m. Ku południu opada ścianą o wysokości 110 m i szerokości około 200 m. Około 1960 r. turniami Trzech Koron zainteresowali się wspinacze skalni, m.in. himalaista Andrzej Zawada. Ściany tych turni cechuje jednak duża kruszyzna, ponadto wspinaczka koliduje z zasadami ochrony przyrody, skończyło się więc na kilku tylko drogach wspinaczkowych. Pańska Skała znajduje się w Pienińskim Parku Narodowym, wspinaczka na niej jest zakazana, jest też niedostępna turystycznie. Szlak turystyczny prowadzi tylko przez przełęcz Niedźwiadki. Od jej strony Płaska Skała porośnięta jest lasem[2].
Nazwa Płaska Skała pojawiła się w dokumentach w 1852 roku. W innych dokumentach wymieniana była jako Bryłowa Skała. W gwarze ludności miejscowej była wymawiana jako Plaska Skała[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2021-09-28] .
- ↑ a b c d Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8 .