Płaskowyż Barkly

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Płaskowyż Barkly
Państwo

 Australia

Miejscowości

Camooweal

Położenie na mapie Terytorium Północnego
Mapa konturowa Terytorium Północnego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Płaskowyż Barkly”
Położenie na mapie Australii
Mapa konturowa Australii, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Płaskowyż Barkly”
19°S 138°E/-19,000000 138,000000

Płaskowyż Barkly (ang. Barkly Tableland) – obszar wyżynny trawiastych terenów, będący jednym z pięciu regionów Terytorium Północnego w północnej Australii.

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

To najdalej na północny wschód wysunięta część Wyżyny Zachodnioaustralijskiej. Przebiega od wschodniej części Terytorium do zachodniego Queensland, zajmując powierzchnię 283 648 km ² (21% Terytorium Północnego). Biegnie równolegle do południowego wybrzeża Zatoki Karpentaria, od okolic Mount Isa w Queensland do rejonów Daly Waters. Jest zbudowany ze skał osadowych i częściowo krystalicznych. Ponad równiną położoną 300-400 m n.p.m. wznoszą się góry wyspowe i izolowane pasma górskie. Większe skupiska ludności są wzdłuż głównych dróg – południkowej Stuarta i równoleżnikowej Barkly. Na ich skrzyżowaniu leży największa miejscowość, Tennant Creek.

Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]

Odkrywcą płaskowyżu był William Landsborough, który dał nazwę tym obszarom od ówczesnego nazwiska gubernatora Wiktorii (sir Henry Barkly).