Państwowa Szkoła Rybołówstwa Morskiego
| Szkoła ponadpodstawowa | |
 Budynek byłej szkoły - wejście, obecnie. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Wały Chrobrego 1 Szczecin |
| Data założenia |
1962 |
| Data zamknięcia |
1967 |
| Dyrektor |
Jerzy Poradowski |
Położenie na mapie Szczecina  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
 53°25′43,01″N 14°33′48,83″E/53,428614 14,563564
| |
Państwowa Szkoła Rybołówstwa Morskiego (PSRM) w Szczecinie – średnia szkoła techniczna, szkoląca kadry dla floty rybołówstwa morskiego. Istniała w latach 1962 – 1967[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Szkoła została utworzona, 23 stycznia 1962 przez Ministerstwu Żeglugi, a pierwsza inauguracja roku szkolnego odbyła się 3 września 1962. Kształciła na dwóch wydziałach: nawigacyjno – połowowy, oraz obsługa maszyn statków rybackich (wydział mechaniczny).
Początkowo zajęcia prowadzono w ośrodku żeglarskim w Trzebieży, a od 1 października 1962 w gmachu szkoły na Wałach Chrobrego 1[1].
Zaplanowano, że szkoła będzie miała cztery wydziały, także radiotechniczny i przetwórczo - chłodniczy, oraz miała kształcić w pełnym cyklu 5 letnim. Z uwagi m.in. na problemy kadrowe ograniczono liczbę kierunków kształcenia do dwóch. W latach 1962 – 1964 szkolono kadry w pełnym cyklu 5 letnim po – szkole podstawowej, lub 3 letnim dla słuchaczy z maturą. Później, do PSRM przyjmowano tylko kandydatów po maturze, można było zatem ukończyć szkołę w ciągu 3 lat[1].
PSRM podlegała bezpośrednio Ministerstwu Żeglugi. Na jej statkach szkolnych „Łużyca” i „Azymut”, szkolili się także oficerowie floty PŻM i rybołówstwa dalekomorskiego. PSRM wykształciła 496 absolwentów (308 nawigatorów i 188 mechaników).
Zarządzeniem Ministra Żeglugi z 15 czerwca 1966, połączono PSRM z Państwową Szkołą Morską, z obowiązującym 3 letnim cyklem nauczania, dla uczniów po maturze. Na bazie tych szkół w 1968 utworzono Wyższą Szkołę Morską w Szczecinie[1].
Dyrektorzy PSRM[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Szczecina. T.2. Red. Tadeusz Białecki. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2000, s.31. ISBN 83-7241-089-5.