Pękawnica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Pankawa)
Pękawnica
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość ok. 20 km
Źródło
Miejsce Tarnówczyn
Wysokość

ok. 107 m n.p.m.

Ujście
Recypient Gwda
Miejsce

okolice Krępska i Dobrzycy

Wysokość

66 m n.p.m.

brak współrzędnych

Pękawnica (pot. Pankawa) – niewielka rzeka[1] w województwie wielkopolskim, lewy dopływ Gwdy.

Wypływa nieopodal wsi Tarnówczyn, niedługo potem przekształca się w Kanał Sokoleński. Dopiero w środkowym biegu, gdy wpływa do lasów Puszczy nad Gwdą przybiera właściwie charakter rzeki. W dolnej części płynie głębszym korytem, przybierając postać potoku górskiego. Następnie przekracza drogę krajową nr 11 i wpada do Gwdy dwiema odnogami w okolicach wsi Krępsko i Dobrzyca.

Do 1945 r. poprzednią niemiecką nazwą rzeki było Pankawnitz[2]. W publikacji z 1926 r. przedstawiono polską nazwę Pękawnica[3]. W 1955 r. ustalono urzędowo polską nazwę Pękawnica[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 205, ISBN 83-239-9607-5.
  2. Arkusz 2766 Lebehnke. W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Reichsamt für Landesaufnahme, 1929.
  3. Krajna i Nakło : studja i rozprawy wydane z okazji pięćdziesięciolecia gimnazjum imienia Bolesława Krzywoustego w Nakle. Nakło; Wyrzysk: 1926. s. 8
  4. Zarządzenie nr 364 Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 listopada 1955 r. (M.P. z 1955 r. nr 118, poz. 1571, s. 1905)