Paradoks Peto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Paradoks Petoobserwacja statystyczna, której dokonał Richard Peto, porównywając występowanie nowotworów u różnych gatunków. Według niej nie występuje korelacja między wielkością gatunku a jego zapadalnością na nowotwory[1].

Istnieje hipoteza, że każda komórka może stać się komórką nowotworową w wyniku przypadkowej mutacji (lub mutacji wywołanej przy udziale rakotwórczych związków chemicznych). Jeśli więc osobnik danego gatunku składa się z większej liczby komórek, to powinien częściej chorować na nowotwory, bo ma więcej komórek, z których każda może się zamienić w nowotworową. Tak się jednak nie dzieje, np. wieloryby chorują na nowotwory znacznie rzadziej od ludzi[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. R Peto, F J Roe, P N Lee, L Levy i inni. Cancer and ageing in mice and men. „British Journal of Cancer”, s. 411–426, 01 October 1975. DOI: 10.1038/bjc.1975.242. 
  2. John D. Nagy, Erin M. Victor, Jenese H. Cropper, Why don't all whales have cancer? A novel hypothesis resolving Peto's paradox, „Integrative and Comparative Biology”, 2, 47, Oxford Academic, 2007, s. 317–328, DOI10.1093/icb/icm062, ISSN 1540-7063 [dostęp 2017-11-19] (ang.).