Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Ozarzyńcach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Ozarzyńcach
Państwo

 Ukraina

Siedziba

Ozarzyńce

Adres

Озаринці, Проспект Щорса, 15

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

kamieniecka

Dekanat

Bar

Wezwanie

Podwyższenie Krzyża Świętego

Wspomnienie liturgiczne

14 września

Położenie na mapie obwodu winnickiego
Mapa konturowa obwodu winnickiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Ozarzyńcach”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Ozarzyńcach”
Ziemia48°32′26″N 27°48′25″E/48,540556 27,806944

Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Ozarzyńcach – parafia znajdująca się w diecezji kamienieckiej w dekanacie barskim, na Ukrainie. Liczy ok. 40 wiernych.

W Ozarzyńcach nie rezyduje obecnie żaden duchowny. Parafia obsługiwana jest przez księży z parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Mohylowie Podolskim.

Do parafii należą: Ozarzyńce, Borszczowce, Izraiłówka, Konewa i Serebryniec.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Istniał tu murowany kościół z XVII w. Kolejną, drewnianą świątynię fundacji chorążego trembowelskiego Jana Piotra Dzieduszyckiego zbudowano w 1741. W 1819 kościół ten był tak zniszczony, że biskup nakazał jego zamknięcie. Później nabożeństwa odprawiano w domku otrzymanym od kolatora, który przerobiono na tymczasową kaplicę. W 1830 parafia należała do dekanatu mohylowskiego diecezji kamienickiej[1]. Nowy, murowany kościół wzniesiono w 1842. Został on zamknięty w 1937 przez komunistów. Otwarty podczas wojny i ponownie zamknięty w 1947. W 1990 zwrócony wiernym i w latach 1990–1992 wyremontowany.

Kościoły z 1741 i 1842 nosiły wezwanie Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny[1]. W II połowie XIX wieku parafia liczyła 850 lub 1060 wiernych[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b ks. Jan Szczepaniak Diecezja kamieniecka około 1830 roku – parafie i dekanaty, kościoły i kaplice
  2. Ozarzyńce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 784.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]