Pasiteles

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tzw. Atalanta, dzieło ze szkoły Pasitelesa

Pasiteles (Πασιτέλης) – rzeźbiarz grecki, tworzący w I wieku p.n.e.

Pochodził z Wielkiej Grecji, w 90/89 p.n.e. nabył obywatelstwo rzymskie[1]. Tworzył w marmurze, srebrze i chryzelefantynie[2]. Żadne z jego dzieł nie zachowało się[3]. Był autorem m.in. chryzelefantynowego posągu Zeusa dla świątyni Metellusa[1][3]. Tworzył w oparciu o wykonane wcześniej modele gliniane[3][4], rozpowszechnił również metodę mechanicznego kopiowania oryginałów przy pomocy gipsowych odlewów[1]. Był także teoretykiem sztuki, napisał niezachowany 5-tomowy przewodnik po największych arcydziełach swoich czasów[3].

Założył działającą w Rzymie szkołę eklektyków, której twórczość ukształtowała gusta estetyczne epoki. Do jego najwybitniejszych uczniów należeli Stefanos i Menelaos[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Pasiteles, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-03-02] (ang.).
  2. Mała encyklopedia kultury antycznej. red. Zdzisław Piszczek. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 571. ISBN 83-01-03529-3.
  3. a b c d The Oxford Handbook of Roman Sculpture. edited by Elise A. Friedland, Melanie Grunow Sobocinski. Oxford: Oxford University Press, 2015, s. 299. ISBN 978-0-19-992182-9.
  4. a b Alfred Twardecki: Mały słownik sztuki starożytnej Grecji i Rzymu. Warszawa: Unia wydawnicza Verum, 1998, s. 156. ISBN 83-85921-75-3.