Philippe d’Encausse
| ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
24 marca 1967 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
184 cm | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Philippe d’Encausse (ur. 24 marca 1967 w Clermont-Ferrand[1]) – francuski lekkoatleta, trener, specjalista skoku o tyczce.
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
Zajął 9. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1988 w Budapeszcie[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu zajął w finale 8. miejsce[1]. Ponownie zajął 9. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1989 w Hadze[3].
Zdobył brązowy medal na igrzyskach frankofońskich w 1989 w Casablance[4]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1990 w Glasgow zajął 8. miejsce[5].
Zwyciężył na igrzyskach śródziemnomorskich w 1991 w Atenach[6]. Nie wszedł do finału na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie[1]. Na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie również odpadł w eliminacjach[7]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1994 w Paryżu wszedł do finału, ale nie zaliczył w nim żadnej wysokości[8].
Był wicemistrzem Francji w 1992 i 1993 oraz brązowym medalistą w 1988, 1990 i 1995, a w hali był brązowym medalistą w 1989, 1990 i 1994[9][10].
Jego rekord życiowy w skoku o tyczce wynosi 5,75 m (w hali, 21 marca 1993 w Grenoble)[1][11].
Philippe d'Encausse od 2012 roku jest trenerem Renauda Lavillenie[12]
Jego ojciec Hervé był także znanym tyczkarzem, dwukrotnym rekordzistą Europy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Philippe d'Encausse [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-07] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 500 [dostęp 2020-07-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 506 [dostęp 2020-07-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Francophone Games [online], GBRAthletics.com [dostęp 2011-11-06] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 511–512 [dostęp 2020-07-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Mediterranean Games [online], GBRAthletics.com [dostęp 2011-11-06] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 365–166 [dostęp 2020-07-07] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 526 [dostęp 2020-07-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1981 à 1990 [online], cdm.athle.com, 22 sierpnia 2020, s. 158, 163, 190, 211 [dostęp 2021-01-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-11] (fr.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1991 à 1998 [online], cdm.athle.com, 22 sierpnia 2020, s. 52, 81, 92, 142 [dostęp 2021-01-18] (fr.).
- ↑ Athlétisme européen en salle – European Indoor Handbook. Paris: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 140. ISBN 2-9095528-06-5.
- ↑ Perche: Philippe d'Encausse, nouvel entraîneur de Renaud Lavillenie [online], lepoint.fr/sport/ (fr.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Philippe d’Encausse w bazie World Athletics (ang.). [dostęp 6 listopada 2011]