Piroksferroit
 Struktura | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
(Fe2+ |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
4,5-5,5[1] |
| Łupliwość |
doskonała |
| Układ krystalograficzny |
trójskośny[2] |
| Gęstość minerału | |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
bezbarwna, żółta, pomarańczowa, różowopomarańczowa[1] |
| Rysa |
biała[1] |
| Połysk |
szklisty[1] |
| Inne |
półprzezroczysty; wykazuje słaby pleochroizm[2] |
Piroksferroit[3][4] – minerał z grupy krzemianów łańcuchowych o składzie chemicznym (Fe2+
,Ca)SiO
3. Został odkryty w skałach księżycowych przywiezionych na Ziemię w misji Apollo 11[2][1].
Stwierdzono występowanie jego ziaren w księżycowych mikrogabrach i diabazach przywiezionych z Mare Tranquillitatis w misji Apollo 11 i z Oceanus Procellarum w misji Apollo 12. Później odkryto, że występuje także w ziemskich gabrach, np. w Japonii. Został nazwany ze względu na podobieństwo do piroksenów i obecność żelaza (łac. ferrum) obok magnezu. Tworzy szereg z piroksmangitem[2][1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Pyroxferroite. webmineral.com. [dostęp 2019-09-09]. (ang.).
- ↑ a b c d e Pyroxferroite. W: John W. Anthony, Richard A. Bideaux, Kenneth W. Bladh, Monte C. Nichols (red.): Handbook of Mineralogy. Chantilly, VA 20151-1110, USA: Mineralogical Society of America. (ang.).
- ↑ (...). „Postępy Astronautyki”. 14 i 15, 1972. [dostęp 2019-09-09].
- ↑ Kolejny księżycowy minerał występuje na Ziemi. [w:] Nauka w Polsce [on-line]. Polska Agencja Prasowa. [dostęp 2012-01-21].