Pistolet JSL Spitfire

Spitfire MK II

Państwo	{{{państwo}}}
Producent	JSL, Hereford
Rodzaj	pistolet samopowtarzalny
Dane techniczne
Kaliber	9; 10,2 mm
Nabój	9 mm Parabellum .40 S&W
Magazynek	pudełkowy, 13 nab (9 mm)
Wymiary
Długość	175 mm
Wysokość	128 mm
Szerokość	37 mm

{{Broń palna infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | masa wyposażenia = | projektant = | commons = | długość lufy = | przebijalność pancerza = | zasięg skuteczny = | masa broni = | długość linii celowniczej = | produkcja seryjna = | alt grafiki = | masa lufy = | zasięg maksymalny = | szybkostrzelność teoretyczna = | zasada działania = | masa podstawy = | masa karabinu właściwego = | zasilanie = | użytkownicy = | platformy strzeleckie = | siła spustu = | liczba luf = | państwo = | opis grafiki = | taśma nabojowa = | masa pocisku = | szybkostrzelność praktyczna = | odmiany broni = Nieznane pola: 1, "siła_spustu", "szybk_prakt", "taśma", "przeb_panc", "masa_kb_właściwego", "zasięg_skuteczny", "masabroń", "szybk_teoret", "dł_linii_cel", "zasięg_max", "masa_wyp_dod", "masa_podstawy", "długość_lufy", "masa_lufy", "opis", "kraj" oraz "produkcja_seryjna".

Spitfire - brytyjski pistolet samopowtarzalny produkowany przez firmę JSL z Hereford. Klon czechosłowackiego pistoletu CZ 75. Od pierwowzoru odróżnia się wykonaniem ze stali nierdzewnej i podwójna sprężyną powrotną.

Spitfire jest bronią samopowtarzalną, działającą na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Ryglowanie poprzez przekoszenie lufy. Przekaszenie lufy przy ryglowaniu wymusza występ pod lufą, dwa rygle wycięte są na zewnętrznej powierzchni lufy, opory ryglowe na wewnętrznej powierzchni zamka. Mechanizm spustowo-uderzeniowy kurkowy, z samonapinaniem (SA/DA). Pistolet posiada bezpiecznik nastawny którego skrzydełka znajdują się po obu stronach szkielet. Pistolet zasilany jest z magazynków pudełkowych o pojemności 13 naboi 9 mm. Po wystrzeleniu ostatniego naboju zamek zatrzymuje się w tylnej pozycji na zatrzasku zamka. Zewnętrzna dźwignia zatrzasku znajduje się po lewej stronie szkieletu. Przyrządy celownicze otwarte, składają się z muszki i szczerbinki.

Bibliografia

• Stanisław Kochański: Cudowne dziewiątki. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rytm, 1999, s. 236-237. ISBN 83-87893-61-7.