Plerom

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Budowa merystemu wierzchołkowego korzenia korzenia. 1 - merystem, 2 - czapeczka, 3 - ryzoderma, 4 - dermatogen, 5 - peryblem, 6 - plerom.

Plerom – wewnętrzna warstwa komórek w merystemie wierzchołkowym korzenia. Warstwa ta przekształca się w walec osiowy w obrębie, którego komórki różnicują się w drewno i łyko[1]. Plerom jest jednym z histogenów, czyli warstw dających początek tkankom roślinnym. Teoria histogenów została sformułowana przez Johannesa von Hansteina w XIX wieku. Każda z warstw, określanych jako histogen powstaje z odrębnej komórki inicjalnej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Malinowski Edmund: Anatomia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 93-100.
  2. Kate Barratt. The Origin of the Endodermis in the Stem of Hippuris. „Annals of Botany”. 30 (1), s. 91–99, styczeń 1916. (ang.).