Podniebienie (architektura)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Podniebienie – widoczna z dołu (z wnętrza pomieszczenia) powierzchnia sklepienia.

Podniebienie pokryte jest tynkiem, zdobione technikami malarskimi (freskami, polichromią) lub sztukaterią. Podniebieniem nazywana jest również dolna powierzchnia biegu schodów.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]