Podosphaera plantaginis

Podosphaera plantaginis

Grzybnia Podosphaera plantaginis na babce zwyczajnej
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	patyczniaki
Rząd	tocznikowce
Rodzina	mączniakowate
Rodzaj	Podosphaera
Gatunek	Podosphaera plantaginis
Nazwa systematyczna
Podosphaera plantaginis (Castagne) U. Braun & S. Takam. Schlechtendalia 4: 31 (2000)

Podosphaera plantaginis (Castagne) U. Braun & S. Takam. – gatunek grzybów należący do rodziny mączniakowatych (Erysiphaceae). Grzyb mikroskopijny, pasożyt bezwzględny roślin z rodzaju babka. Wywołuje u nich chorobę zwaną mączniakiem prawdziwym.

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Podosphaera, Erysiphaceae, Erysiphales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi.

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1845 roku Jean Louis Martin Castagne, nadając mu nazwę Erysiphe plantaginis. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 2000 roku Uwe Braun i S. Takam.

Synonimy:

• Erysiphe plantaginis Castagne 1845
• Sphaerotheca plantaginis (Castagne) L. Junell 1966

Lektotyp: na babce lancetowatej France, Aix, Castagne (PC).

Morfologia

Tworzy na powierzchni porażonych roślin biały nalot złożony ze strzępek grzybni, konidioforów i powstających na nich konidiów. Ssawki zapuszcza tylko do skórki porażonych roślin. Konidiofory wzniesione, cylindryczne, złożone z komórki bazalnej o wysokości 25–38 μm, szerokości 15–20 μm i 1–3 krótszych komórek powyżej komórki bazalnej. Appressoria wargowe. Elipsoidalne lub jajowate konidia o wymiarach 25-38 x 15-20 μm tworzą się w łańcuszkach. Kuliste klejstotecja mają średnicę 70-105 μm i powstają w rozproszeniu, lub w skupiskach. Początkowo mają barwę pomarańczową, potem stają się coraz ciemniejsze, brązowe, ciemnobrązowe i niemal czarne. Zbudowane są z nieregularnych, wielobocznych komórek o średnicy 10–40 μm. Przyczepki w dolnej części klejstotecjum, w bardzo różnej liczbie, zazwyczaj krótsze od średnicy klejstotecjum, czasami tylko sięgające 1,5 jego średnicy. Ich końcówki są przeźroczyste lub żółtawe, gładkie lub ziarniste. Mają zmienną szerokość od 4 do 11 μm, są septowane i zwężone na przegrodach, cienkościenne, gładkie i proste, rzadko tylko rozgałęzione. Worki o rozmiarach 50–80 × 50–70 μm, zazwyczaj 8–zarodnikowe, rzadko 6-zarodnikowe. Powstają w nich jajowate, elipsoidalne lub niemal kuliste askospory o rozmiarach 16–24 × 10–16 μm.

Występowanie i znaczenie

Gatunek szeroko rozprzestrzeniony. Znane jest jego występowanie w Europie, Azji (Azja Środkowa, Syberia, dalekowschodnia część Rosji) i w Ameryce Północnej (USA).

Pasożytuje na wielu gatunkach roślin zaliczanych do rodzaju babka (Plantago). W Polsce zanotowano jego występowanie na babce zwyczajnej (P. major), babce lancetowatej (P. lanceolata) i babce średniej (P. media).