Polkagris
Polkagris (liczba mnoga: polkagrisar) – odmiana szwedzkich cukierków.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Polkagris to szwedzka odmiana cukierków, która została wynaleziona w czerwcu 1859 roku przez Amalię Eriksson w miejscowości Gränna. Przepis (objęty tajemnicą) przekazała córce - Idzie. Do dziś pozostaje popularną tradycją kulinarną miejscowości[1]. Początkowo Amalia przechowywała laski o smaku mięty pieprzowej w komodzie w jej domu, który wciąż stoi na Brahegatan 2 w Gränna. Była jedynym producentem tych słodyczy, aż do śmierci w 1924[2]. Tradycyjny produkt ma formę biało-czerwonej laski, i posiada smak mięty pieprzowej (obecnie w sprzedaży są też inne smaki m.in. słony, słono-malinowy, truskawkowy, miętowo-krówkowy i inne). Przepis wytwarzania polkagris pozostaje niezmienny od daty wynalezienia (być może jest pochodzenia niemieckiego). Przed cukiernią sprzedającą słodycze w Gränna ustawiono pomnik Amalii Eriksson z koszykiem lasek polkagris (autorką była Lena Lervik)[1]. Obecnie cukiernia "Polkagriskokeri" mieści się w budynku przy Brahegatan 39, gdzie Greta Nordstedt kontynuowała ich produkcję i jako pierwsza spoza rodziny poznała tajniki receptury[2].
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
"Polka" to nazwa popularnego, również w Szwecji, tańca. Słowo "gris" oznacza w języku szwedzkim świnię, ale również "coś specjalnego", np. świąteczną ucztę. W Gränna, to miejscowy termin, który oznacza "trochę cukierków"[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Polkapojkarna, Polkagrisar. I juni 1859 bakades den första polkagrisen i Gränna.... [dostęp 2017-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-01)].
- ↑ a b c Nordstjernan, Sweden's Sweet Tooth