Pomnik ku czci Powstańców Śląskich w Świętochłowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pomnik ku czci Powstańców Śląskich
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Świętochłowice

Miejsce

Park Heiloo

Typ obiektu

pomnik

Data odsłonięcia

1937

Położenie na mapie Świętochłowic
Mapa konturowa Świętochłowic, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Pomnik ku czci Powstańców Śląskich”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Pomnik ku czci Powstańców Śląskich”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pomnik ku czci Powstańców Śląskich”
Ziemia50°18′13,2″N 18°55′07,5″E/50,303667 18,918750

Pomnik ku czci Powstańców Śląskich w Świętochłowicach – pomnik znajdujący się w Piaśnikach, dzielnicy Świętochłowic, przy ulicy Bytomskiej, w Parku Heiloo.

W pierwszej połowie 1936 roku powstał komitet organizacyjno-wykonawczy uroczystości ufundowania pomnika ofiar I powstania śląskiego w Piaśnikach[1]. Jego zadaniem była budowa pomnika upamiętniającego śmierć dziewięciu uczestników I powstania śląskiego, którzy zostali zaaresztowani przez Grenzschutz, a następnie pomiędzy 18 a 20 sierpnia 1919 roku rozstrzelani. Wydarzenie to miało miejsce w parku w Piaśnikach, w pobliżu budynku urzędniczego, w którym mieściła się wówczas komenda Grenzschutzu i sąd polowy[2].

W dniu 18 czerwca 1936 roku Komitet Organizacyjny wystąpił do Urzędu Okręgowego w Lipinach o pozwolenie na budowę pomnika. Zgodę uzyskał 23 września 1936 roku i przystąpił do realizacji projektu. Pomnik miał kształt smukłego obelisku na kwadratowej, dwustopniowej podstawie. Napis w górnej części cokołu został wykuty w kamieniu, do dolnej zaś przytwierdzono płytę z brązu, na której w otoku wieńca laurowego znajdowały się nazwiska rozstrzelanych powstańców: Paweł Biernot, Ludwik Drobik, Ryszard Gryszczyk, Robert Halacz, Wincenty Lip, Feliks Sekuła, Ludwik Sowa, Wojciech Syska i Wiktor Szopa. Obelisk miał wysokość 4 metrów i otoczony był betonowymi słupki połączonymi żelaznym łańcuchem. Pomnik odsłonięto w 1937 roku, ale już we wrześniu 1939 roku, podobnie jak pomnik w Lipinach i pomnik w Chropaczowie, został zburzony[2][1].

W latach sześćdziesiątych XX wieku świętochłowicki ZBoWiD podjął starania o odbudowę piaśnickiego pomnika. Dzięki pomocy ówczesnego Rejonowego Przedsiębiorstwa Remontowo–Budowlanego w latach 70. na miejscu przedwojennego monumentu zbudowano nowy, o zupełnie innym kształcie. Obecny pomnik to pionowo ustawiona płyta granitowa zaokrąglona u góry, do której przymocowano żelazną płytę z inskrypcją i nazwiskami powstańców. Płytę zamocowano na dwu niewysokich stopniach, a po lewej stronie znajdował się stylizowany znicz (obecnie nieistniejący). Na początku XXI wieku żelazna tablica została zastąpiona kamienną o tej samej treści[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Świętochłowickie wędrówki odc. 33. Muzeum Powstań Śląskich. [dostęp 2020-07-31].
  2. a b Marian Piegza, Zdzisław Klose: Mały Przewodnik po Świętochłowicach. Świętochłowice: map, s. 35. ISBN 83-923216-7-7.