Potencjał mikrofonowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Potencjał mikrofonowyśródchłonka, która wypełnia przewód ślimakowy jest bogata w jony potasu o dodatnim ładunku elektrycznym i zawiera mniej ujemnych jonów chloru. Dzięki temu, w stosunku do przychłonki, śródchłonka ma ładunek dodatni +80 mV. Podczas odbierania dźwięków w okolicach ślimaka występują wahania potencjału elektrycznego. Fale akustyczne zostają zamienione bezpośrednio na wahania potencjału elektrycznego, tak jak w mikrofonie. Jest to zjawisko, które towarzyszy odbieraniu fal akustycznych, nie uczestniczy zaś bezpośrednio w przetwarzaniu tych fal na impulsy nerwowe przewodzone przez włókna nerwowe.[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Władysław Traczyk: "Fizjologia człowieka w zarysie". Warszawa: PZWL, 2010, s. 146. ISBN 978-83-200-4655-7.