Przerwa Keelera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przerwa Keelera w okolicy księżyca Daphnis, wyraźnie widoczne są tworzone przez niego fale.
Zdjęcie wykonane podczas równonocy ukazuje cienie, rzucane przez księżyc i fale na krawędziach przerwy.

Przerwa Keelera – szczelina usytuowana w pobliżu zewnętrznej krawędzi pierścienia A Saturna. Jest to druga pod względem wielkości szczelina w tym pierścieniu po przerwie Enckego. Została ona odkryta przez sondę Voyager i nazwana na cześć amerykańskiego astronoma Jamesa E. Keelera, który w 1888 roku zaobserwował przerwę Enckego (choć niekoniecznie jako pierwszy[1]).

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Przerwa Keelera ma 35–42 kilometry szerokości, jej centrum znajduje się w odległości 136 530 kilometrów od środka planety[2]. Sonda Cassini ukazała fale gęstości po dwóch stronach przerwy, których obserwacja poprzedziła odkrycie małego księżyca. Satelita ten, nazwany Daphnis, krąży po orbicie lekko nachylonej do płaszczyzny pierścieni, wskutek czego pierścień A w pobliżu przerwy nie jest płaski. Zdjęcia wykonane w pobliżu równonocy na Saturnie pokazują, że fale na krawędziach przerwy Keelera wznoszą się nawet ok. 4 km ponad płaszczyznę pierścienia[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jeff Medkeff: This Rings of Confusion!. 10 lutego 1998.
  2. D.R. Williams: Saturnian Rings Fact Sheet. [dostęp 2010-10-27].
  3. Surprising, Huge Peaks Discovered in Saturn's Rings. space.com, 21.09.2009. [dostęp 2010-10-27].