Przestrzeń bitopologiczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przestrzeń bitopologiczna – zbiór z wprowadzonymi dwiema topologiami. Trójkę uporządkowaną nazywamy przestrzenią bitopologiczną, o ile i są topologiami na zbiorze [1]. Koncepcję wprowadził J.C. Kelly w 1963 jako efekt badań nad przestrzeniami z wprowadzoną quasi-metryką[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Basavaraj M. Ittanagi. Soft Bitopological Spaces. „International Journal of Computer Applications”. 107 (7), 12 2014. 
  • J.C. Kelly. Bitopological spaces. „Proceedings of the London Mathematical Society 3.1”, s. 71–89, 1963. 
  • William J. Pervin. Connectedness in bitopological spaces. „Indag. Math”, s. 369–372, 1967.