Przysłowie osobiste

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przysłowie osobiste – charakterystyczne powiedzenie często (wręcz nawykowo) wtrącane przez daną osobę do wypowiedzi, które jednocześnie nie zmienia jej sensu.

Niegdyś stosowanie przysłów osobistych było bardzo popularne wśród Polaków; zarówno wśród szlachty jak i chłopów. Niektórzy szlachcie ze względu na częste stosowanie charakterystycznych przysłów osobistych zyskiwali od nich przydomki; działo się tak m.in. w przypadku Karola Stanisława Radziwiłła „Panie Kochanku” czy Stanisława Rewery Potockiego (od łacińskich słów re vera oznaczających w rzeczy samej)[1]. Do popularnych przykładów przysłów osobistych należą m.in. mocium panie, panie dobrodzieju (czasem skracane do formy panie dzieju[2]), proszę ciebie, po prostu oraz prawda i wiesz stosowane jako pytania retoryczne[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zygmunt Gloger, Encyklopedia Staropolska (tom IV), Przysłowia osobiste.
  2. Zima idzie, PANIE DZIEJU... | Narodowe Centrum Kultury [online], | Narodowe Centrum Kultury [dostęp 2023-08-28] (pol.).
  3. Władysław Kopaliński, Koty w worku czyli z dziejów pojęć i rzeczy, Oficyna Wydawnicza RYTM, 2021, s. 55.