Puchar Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (1938)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Puchar Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej 1938
1937 1939
Szczegóły
Państwo

 Polska

Liczba zespołów

14

Termin

22 maja 1938 –
27 listopada 1938

Liczba meczów

13

Liczba bramek

69

Zwycięzca

Lwów

Król strzelców

Klemens Święcki (7)

Puchar Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w piłce nożnej 1938 – trzecia edycja rozgrywek mających na celu wyłonienie zdobywcy Pucharu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, w której zagrało czternaście zespołów będących reprezentacjami okręgów piłkarskich[1].

Rozgrywki toczyły się od 22 maja 1938 do 14 27 listopada 1938 roku. W sumie odbyło się trzynaście spotkań, z których cztery zostały rozstrzygnięte po dogrywce. W sumie strzelono sześćdziesiąt dziewięć bramek przez czterdziestu czterech zawodników[1]. Najlepszym strzelcem Pucharu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej był napastnik reprezentacji Warszawy, Klemens Święcki, zdobywca siedmiu goli. Rozgrywki zostały zainaugurowane od meczów 1/8 finału, z których zostali zwolnieni finaliści poprzedniej edycji: reprezentacja Krakowa i Śląska. Trofeum w sezonie 1938 zdobył Lwów, który w rozegranym na Parku Sportowy im. Edwarda Śmigłego-Rydza finale pokonał 5:1 Kraków. Puchar zwycięzcom wręczył Kazimierz Glabisz[2].

Miejsce rozegrania finału zostało wybrane poprzez losowanie, w którym udział brał Lwów oraz Kraków. Przed meczem finałowym został odegrany Hymn Polski[2].

Mecze[2][edytuj | edytuj kod]

1/8 finału[edytuj | edytuj kod]

Gospodarz Wynik Goście
22 maja 1938
Podlasie 0:1 Wilno
Polesie 1:7 Warszawa
Pomorze 4:2 (dogr.) Poznań
Lublin 3:4 (dogr.) Lwów
Wołyń 2:3 (dogr.) Stanisławów
Zagłębię Dąbrowskie 3:4 Łódź

Ćwierćfinały[edytuj | edytuj kod]

Gospodarz Wynik Goście
17 lipca 1938
Lwów 7:1 Śląsk
Łódź 2:1 (dogr.) Pomorze
Stanisławów 0:2 Kraków
Wilno 0:3 Warszawa

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

Gospodarz Wynik Goście
7 sierpnia 1938
Lwów 3:2 Łódź
Warszawa 3:5 Kraków

Finał[edytuj | edytuj kod]

Strzelcy[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik Klub Liczba bramek[2]
Klemens Święcki Warszawa 7
Edmund Majowski Lwów 5
Ludwik Walicki Lwów 3
Roman Żurkowski Lwów
Aleksander Skoceń Lwów
Alojzy Wierzelewski Pomorze 2
Bomba Lublin
Zdzisław Hoffman Lwów
Józef Zasławski Stanisławów
Bolesław Królasik Łódź
Adam Niemiec Lwów
Zdzisław Skalski Kraków
Józef Zembaczyński Kraków
Józef Korbas Kraków
Józef Przybyłowicz Poznań
Stanisław Pilszek Wilno 1
Leon Hanin Lwów
Adam Knioła Warszawa
Zygmunt Gwoździński Warszawa
Przybyłowicz Warszawa
Wesołowski Warszawa
Józef Ziółkowski Pomorze
Augustyn Dziwisz Pomorze
Bojarski Lublin
Jakub Smug Lwów
Fazan Wołyń
Paweł Zagór Wołyń
Karol Nowak Stanisławów
Władysław Słota Zagłębie Dąbrowskie
Dyrda Zagłębie Dąbrowskie
Pasierbiński Zagłębie Dąbrowskie
Stanisław Lubczyński Łódź
Eugeniusz Świętosławski Łódź
Czesław Kudelski Łódź
Teodor Peterek Śląsk
Stanisław Goszczko Łódź
Antoni Lewandowski Łódź
Konrad Kamiński Pomorze
Stanisław Baran Warszawa
Henryk Koczewski Łódź
Józef Smoczek Warszawa
Mieczysław Gracz Kraków
Józef Pazurek Kraków

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Gowarzewski 2018 ↓, s. 27.
  2. a b c d Gowarzewski 2018 ↓, s. 29.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]