Pył (skała)
Pył – niezlityfikowana skała okruchowa, zbudowana z ziaren o średnicy 0,01–0,06 mm. Zlityfikowany pył to pyłowiec, jednak termin ten jest rzadko stosowany, zastępowany najczęściej przez termin „mułowiec”. Pył w geologii inżynierskiej reprezentowany jest za pomocą symbolu π.
Według klasyfikacji gruntów nieskalistych mineralnych na podstawie normy PN-86/B-02480, pył to grunt drobnoziarnisty (d90 ≤ 2mm), mało spoisty (1% < Ip ≤ 10%), o zawartości frakcji:
- >2 mm (fp) – 0–30%,
- >0,5 mm (fπ) – 60–100%,
- >0,25 mm (fi) – 0–10%.
Według tej normy wielkość ziarn mieści się w przedziale od 0,05–0,002 mm.
W klasyfikacji gruntów według norm europejskich PN-EN ISO 14688-1 oraz PN-EN ISO 14688-2 pył jest drobnoziarnistym gruntem naturalnym o wielkości 0,063–0,002 mm.
Według normy BS 5930,1981 wielkość ziarn mieści się w przedziale od 0,06–0,002 mm.
| Nazwa frakcji | Wymiar cząstek [mm] | Symbol | Nazwa grupy gruntu |
|---|---|---|---|
| pył | >0,002 – 0,063 | Si | drobnoziarniste |
| pył gruby | >0,02 – 0,063 | CSi | drobnoziarniste |
| pył średni | >0,0063 – 0,02 | MSi | drobnoziarniste |
| pył drobny | >0,002 – 0,0063 | FSi | drobnoziarniste |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Myslińska E., Laboratoryjne badania gruntów i gleb, wydanie II zmienione, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2010, s. 16–25, ISBN 978-83-235-0658-4.
- Wacław Ryka, Anna Maliszewska, Słownik petrograficzny, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1982, ISBN 83-220-0150-9, OCLC 69507580.