Rada Niemców w Polsce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rada Niemców w Polsce (niem. Rat der Deutschen in Polen) – nadrzędna organizacja łącząca organizacje i partie niemieckiej mniejszości w Polsce w II Rzeczypospolitej. Istniała w latach 1934-1939 z siedzibą w Warszawie.

Została założona 16 października 1934. Przystąpiły do niej wszystkie partie mniejszości niemieckiej z wyjątkiem Niemieckiej Socjalistycznej Partii Robotniczej Polski (Deutsche Sozialistische Arbeitspartei Polens) współpracującej z PPS oraz Partii Młodoniemieckiej w Polsce (Jungdeutsche Partei in Polen), która jako najsilniejsza organizacja niemieckiej grupy etnicznej wolała występować indywidualnie.

23 września 1935 Erwin Hasbach został powołany do Senatu przez Prezydenta Ignacego Mościckiego i potwierdzony w tej funkcji 22 listopada 1938. Obok niego w dwóch kadencjach mniejszość niemiecką reprezentowali w Senacie Rudolf Wiesner z ramienia Partii Młodoniemieckiej oraz Max Wambeck z ramienia Zrzeszenia Chłopów Niemieckich w Polsce.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mads Ole Balling: Von Reval bis Bukarest – Statistisch-Biographisches Handbuch der Parlamentarier der deutschen Minderheiten in Ostmittel- und Südosteuropa 1919–1945, Band 1, 2. Auflage. Kopenhagen 1991, ISBN 87-983829-3-4, str. 190, 188