Rebellion (2022)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rebellion (2022)
Informacje
Promocja

Impact Wrestling

Data

23 kwietnia 2022

Hala

Mid-Hudson Civic Center

Miejsce

Poughkeepsie

Gale pay-per-view – chronologicznie
Multiverse of Matches Rebellion (2022) Slammiversary (2022)
Rebellion – chronologicznie
Rebellion (2021) Rebellion (2022) Rebellion (2023)

Rebellion (2022) – gala wrestlingu zorganizowana przez amerykańską federację Impact Wrestling (IW), która była nadawana na żywo w systemie pay-per-view i za pośrednictwem platformy Fite.tv. Odbyła się 23 kwietnia 2022 w Mid-Hudson Civic Center w Poughkeepsie. Była to czwarta gala z cyklu Rebellion, a zarazem trzecie per-per-view IW w 2022.

Rywalizacje[edytuj | edytuj kod]

Rebellion oferowało walki wrestlingu z udziałem różnych zawodników na podstawie przygotowanych wcześniej scenariuszy i rywalizacji, które są realizowane podczas cotygodniowych odcinków programu Impact!. Wrestlerzy odgrywają role pozytywnych (face) lub negatywnych bohaterów (heel), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie[1].

Countdown to Rebellion[edytuj | edytuj kod]

Pojedynek o Impact X Division Championship[edytuj | edytuj kod]

Impact Wrestling zorganizował dwie walki trójosobowe, których zwycięzcy zostaliby przeciwnikami dotychczasowego mistrza, Treya Miguela, na nadchodzącej gali. 10 marca Ace Austin pokonał Crazzy’ego Steve’a i Johna Skylera, natomiast dwa tygodnie później Mike Bailey zwyciężył Laredo Kida i Williego Macka[2][3].

Pojedynek o Impact Knockouts World Tag Team Championship[edytuj | edytuj kod]

Na gali Sacifice (5 marca) The Influance (Madison Rayne i Tenille Dashwood) pokonały The IInspiration (Cassie Lee i Jessie McKay), zostając nowymi mistrzyniami drużynowymi. 19 kwietnia Impact Wrestling poinformował, że obie drużyny zmierzą się w walce rewanżowej[4].

Główna karta[edytuj | edytuj kod]

Pojedynek o Impact World Championship[edytuj | edytuj kod]

Od czasu utraty tytułu Impact World Championship na Bound for Glory (23 października 2021) celem Josha Alexandra było stoczenie walki rewanżowej z jego pogromcą, Moose’em. Jednak wiceprezes federacji, Scott D’Amore, wyznaczał mu kolejnych przeciwników, nie dopuszczając do pojedynku z Moose’em, w nadziei, że ten będzie potrafił trzymać skrajne emocje na wodzy w swojej rywalizacji. 10 lutego Alexander zażądał zmierzenia się z mistrzem świata, w innym przypadku odejdzie z federacji. Wobec tego D’Amore odsunął go od walki na gali No Surrender, gdzie wspólnie z Chrisem Sabinem, Eddiem Edwardsem, Richem Swannem i Rhino jako Team Impact mieli walczyć przeciwko drużynie byłych zawodników Ring of Honor – Honor No More, oraz odesłał go do domu[5].

Kanadyjczyk powrócił do Impact Wrestling 5 marca, podczas gali Sacrifice, kiedy to po walce wieczoru zaatakował mistrza świata. Zawodnik poinformował, że podpisał nowy kontrakt zawodniczy oraz otrzymał kontrakt na pojedynek o Impact World Championship na Rebellion[6].

Pojedynek o Impact World Tag Team Championship[edytuj | edytuj kod]

Na gali Sacrifice Violent By Design (Eric Young i Joe Doering) pokonali The Good Brothers (Karl Anderson i Doc Gallows), zostając nowymi posiadaczami tytułów Impact World Tag Team Championship[7]. 17 marca wiceprezes Impact Wrestling Scott D’Amore przyznał The Good Brothers walkę rewanżową w formie Lumberjack matchu, zaznaczając jednocześnie, że zwycięzca tego spotkanie będzie bronił pasy mistrzowskie na Rebellion przeciwko 7 zespołom w walce eliminacyjnej[8]. W Lumberjack matchu, rozegranym 24 marca, zwyciężyli Violent By Design[3].

Pojedynek o Impact Knockouts World Championship[edytuj | edytuj kod]

W odcinku Impactu! z 31 marca federacja zorganizowała Battle Royal z udziałem Alishy Edwards, Gisele Shaw, Havok, Jessie McKay, Jordynne Grace, Lady Frost, Madison Rayne, Rosemary, Savannah Evans i Tenille Dashwood. W pojedynku zwyciężyła Rosemary, która otrzymała miano pretendentki do walki o tytuł Impact Knockouts World Championship z dotychczasową mistrzynią kobiet, Tashą Steelz[9].

Pojedynek o AAA Reina de Reinas Championship[edytuj | edytuj kod]

20 lutego Taya Valkyrie powróciła do meksykańskiej federacji Lucha Libre AAA Worldwide (AAA), zwyciężyła w pięcioosobowym starciu, zostając pretendentką do walki o tytułu AAA Reina de Reinas Championship[10]. 1 kwietnia rzuciła wyzwanie posiadaczce tytułu, zawodniczce federacji Impact Wrestling, Deonnie Purrazzo, na gali Impact Wrestling Multiverse of Matches[11].

Eddie Edwards vs. Jonathan Gresham[edytuj | edytuj kod]

W lutym, gdy Josh Alexander został wysłany przez Scotta D’Amore do domu, Team Impact (Chris Sabin, Eddie Edwards, Rich Swann i Rhino) wybrali Jonathana Greshama, posiadacza tytułu ROH World Championship, jako swojego piątego członka w rywalizacji z Honor No More (Matt Taven, Mike Bennett, Kenny King, PCO i Vincent) na gali No Surrender (19 lutego). Tego samego dnia Gresham został znaleziony nieprzytomny na korytarzu, dlatego jego miejsce zajął Steve Maclin[12]. Tuż przed rozpoczęciem wspomnianej walki na No Surrender Edwards również nie był w stanie wspomóc towarzyszy, dlatego zastąpił go Willie Mack. Ostatecznie okazało się, że to Edwards zaatakował Greshama, po czym zdradził Team Impact i dołączył do Honor No More[13].

Jay White vs. Chris Sabin vs. Steve Maclin[edytuj | edytuj kod]

Od marca trwała rywalizacja Bullet Clubu (Jay White, Chris Bey, Karl Anderson, Doc Gallows) z The Motor City Machine Guns (Alex Shelley i Chris Sabin)[14][8]. Na gali Impact Wrestling Multiverse of Matches Sabin pokonał White’a w walce indywidualnej. Po zakończeniu pojedynku zwycięzca został zaatakowany przez Steve’a Maclina, który mścił się na członkach Team Impact, za to, że bardziej ufali zdradzieckiemu Eddiemu Edwardsowi, a jego lojalność traktowali z dużą rezerwą. W trakcie bójki White również kilkukrotnie uderzył Sabina, po czym skonfrontował się z Maclinem i niespodziewanie kopnął go w krocze[15][16].

Jonah v. Tomohiro Ishii[edytuj | edytuj kod]

W odcinku Impactu! z 24 marca Jonah wyzwał na pojedynek zawodnika japońskiej federacji New Japan Pro-Wrestling (NJPW), Tomohiro Ishiiego[3].

Karta walk[edytuj | edytuj kod]

Zestawienie zostało oparte na źródle[17]:

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D Kenny King pokonał Crazzy’ego Steve’a Singles match —
2P Eddie Edwards pokonał Chrisa Beya Singles match 9:23
3P The Influance (Tenille Dashwood i Madison Rayne) pokonały The IInspiration (Cassie Lee i Jessie McKay) Tag Team match o Impact Knockouts World Tag Team Championship 6:35
4 Steve Maclin pokonał Chrisa Sabina i Jaya White’a Three-Way match 12:07
5 Taya Valkyrie pokonała Deonnę Purrazzo (c) Singles match o AAA Reina de Reinas Championship 9:03
6 Ace Austin pokonał Treya Miguela (c) i Mike’a Baileya Three-Way match o Impact X Division Championship 10:25
7 Tomohiro Ishii pokonał Jonaha Singles match 14:34
8 Violent By Design (Eric Young i Joe Doering) (z Deanerem) (c) wygrali eliminując jako ostanich Heatha i Rhino Eight-Team Elimination Challenge o Impact World Tag Team Championship 33:02
9 Tasha Steelz (c) (z Savannah Evans) pokonała Rosemary (z Havok) Singles match o Impact Knockouts World Championship 11:45
10 Josh Alexander pokonał Moose’a (c) Singles match o Impact World Championship 23:56
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
P – walka miała miejsce w pre-show

Tag Team Elimination Challenge[edytuj | edytuj kod]

Nr. eliminacji Drużyna Nr. wejściowy Wyeliminowani przez Czas
1 Jordynne Grace i W. Morrissey 2 The Major Players –
2 The Major Players (Brian Myers i Matt Cardona) 1 The Good Brothers –
3 Johnny Swinger i Zicky Dice 4 The Good Brothers –
4 Rich Swann i Willie Mack 5 The Good Brothers –
5 The Good Brothers (Doc Gallows i Karl Anderson) 3 Honor No More –
6 Honor No More (Matt Taven i Mike Bennett) 6 Heatha i Rhino –
7 Heath i Rhino 7 Violent By Design 32:50
Zwycięzcy Violent By Design (Eric Young i Joe Doering) (c) 8 —

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Co to jest wrestling? Rzeczywistość czy fikcja. wrestling.pl. [dostęp 2017-08-06].
  2. ↑ Andrew Cazer: Cazer’s Impact Wrestling Review 3.10.22. 411mania.com, 2022-03-10. [dostęp 2022-04-17]. (ang.).
  3. ↑ a b c Andrew Cazer: Cazer’s Impact Wrestling Review 3.24.22. 411mania.com, 2022-03-24. [dostęp 2022-04-17]. (ang.).
  4. ↑ Nick Wilkinson: Knockouts Tag Team Title Rematch Set for IMPACT! Rebellion. diva-dirt.com, 2022-04-19. [dostęp 2022-04-20]. (ang.).
  5. ↑ John Moore: 2/10 Impact Wrestling TV results. prowrestling.net, 2022-02-11. [dostęp 2022-04-20]. (ang.).
  6. ↑ Manolo Has Pizzazz: 2mpact Sacrifice results: Moose retains world title vs. Heath, Josh Alexander returns with contract. cagesideseats.com, 2022-03-06. [dostęp 2022-04-20]. (ang.).
  7. ↑ Steve Cook: Cook’s Impact Wrestling Sacrifice 2022 Review. 411mania.com, 2022-03-05. [dostęp 2022-03-06]. (ang.).
  8. ↑ a b Andrew Cazer: Cazer’s Impact Wrestling Review 3.17.22. 411mania.com, 2022-03-17. [dostęp 2022-04-17]. (ang.).
  9. ↑ Andrew Cazer: Cazer’s Impact Wrestling Review 3.31.22. 411mania.com, 2022-03-31. [dostęp 2022-04-17]. (ang.).
  10. ↑ Nick Wilkinson: Taya Valkyrie returns to AAA and becomes the number one contender for the Reina de Reinas Title. diva-dirt.com, 2022-02-20. [dostęp 2022-04-17]. (ang.).
  11. ↑ Nick Wilkinson: Taya Valkyrie Returns to IMPACT, Title Match set for Rebellion. diva-dirt.com, 2022-04-02. [dostęp 2022-04-17]. (ang.).
  12. ↑ Andrew Cezar: Cazer’s Impact Wrestling Review 2.10.22. 411mania.com, 2022-02-10. [dostęp 2022-02-14]. (ang.).
  13. ↑ Andrew Cezar: Cazer’s Impact Wrestling No Surrender Review 2.19.22. 411mania.com, 2022-02-19. [dostęp 2022-02-27]. (ang.).
  14. ↑ Gisberto Guzzo: Motor City Machine Guns vs. Bullet Club, And More Announced For 3/17 IMPACT Wrestling. postwrestling.com, 2022-03-10. [dostęp 2022-04-17]. (ang.).
  15. ↑ John Moore: 3/17 Impact Wrestling TV results. prowrestling.net, 2022-03-18. [dostęp 2022-04-17]. (ang.).
  16. ↑ John Siino: IMPACT Wrestling Multiverse of Matches – Good Brothers vs. Briscoes, Ishii vs. Edwards, Shelley vs. Speedball. postwrestling.com, 2022-04-02. [dostęp 2022-04-17]. (ang.).
  17. ↑ Jeremy Thomas: Jeremy’s Impact Rebellion 2022 Review. 411mania.com, 2022-04-23. [dostęp 2022-04-26]. (ang.).
Gale pay-per-view federacji Total Nonstop Action Wrestling
Obecne
Dawne
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rebellion_(2022)&oldid=73066822”